ΣΑΝ ΝΑ μην μας έφταναν τα δικά μας μαύρα χάλια, ήρθαν να προστεθούν σ? αυτά και τα της Κύπρου. Μπορεί να βοηθήσει ο στραβός τον αόμματο; Η ζωή έχει δείξει ότι αν δεν είναι θεόστραβος μπορεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως μένει να αποδειχθεί.
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΠΟΡΕΙ να δολοφονούνται οι ποιητές, δεν δολοφονείται όμως η ποίησή τους. Κανείς, βλέπετε, δεν μπορεί να δολοφονήσει την ελπίδα. Δεν μπορεί παρά κάποτε ν? αλλάξουν οι άνθρωποι, για ν? αλλάξουν ύστερα κι αυτοί με τη σειρά τους τον κόσμο. Στον απόηχο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης, μια εβδομάδα ακριβώς, πριν, αυτά. Εν είδει προλόγου στα σημερινά 'πεταχτά', που έχασαν προχθές τη θέση τους απ? τις 'Εύφημες Μνείες'...
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ δε θα γράψω στη στήλη για την παρουσίαση της ποιητικής μου συλλογής 'Οταν γίνεις ποίημα' στο Πνευματικό Κέντρο το περασμένο Σάββατο 23 Μαρτίου. Ενα μεγάλο, ένα εκ βαθέων ευχαριστώ, ωστόσο, σ? εκείνους που παραβρέθηκαν, αλλά και σ? εκείνους που ήθελαν να παραβρεθούν και δεν μπόρεσαν, οφείλω να το γράψω.
ΣΑΝ ΝΑ μην μας έφταναν τα δικά μας μαύρα χάλια, ήρθαν να προστεθούν σ? αυτά και τα της Κύπρου. Μπορεί να βοηθήσει ο στραβός τον αόμματο; Η ζωή έχει δείξει ότι αν δεν είναι θεόστραβος μπορεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντως μένει να αποδειχθεί.
ΕΝΑ ΒΑΡΥ σκοτεινό 'πέπλο' φαίνεται να καλύπτει σταδιακά τον ουρανό της Ευρώπης, με αποτέλεσμα πολλοί να αναφέρονται στην 'αναβίωση του ναζιστικού φαντάσματος' και της 'χιτλερικής Γερμανίας'. Τι κάνουν οι χώρες της Νότιας Ευρώπης, όμως; Τι κάνουν, ενώ οδηγούνται η μία μετά την άλλη στη χρεοκοπία και στη 'διάσωση' από τους δανειστές τους, με τη λεηλασία του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου των και την εξαθλίωση του πληθυσμού των; Τι κάνουμε;
BΡΑΖΕΙ το καζάνι και δεν μπορεί παρά να εκραγεί. Κι αυτή η στιγμή δεν θ? αργήσει! Κάθετος στην άποψή του ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος στην προχθεσινή μας κουβέντα.
«ΟΤΑΝ κλαίγαμε το ?74, κλαίγαμε για τα σπίτια μας. Σήμερα θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας; Τότε κλαίγαμε για το χωριό μας. Θα κλάψουμε σήμερα για την τράπεζα; Τότε για τους τάφους των γονιών μας. Σήμερα για τα χρέη μας; Τότε για τις ζωές μας. Σήμερα για τις δουλειές μας; Δεν νομίζω...». Αυτά από τον Κύπριο τραγουδιστή Αλκίνοο Ιωαννίδη.
ΙΑΣΟΝΑ Στυλ. Μαυροματάκη, πρόεδρο πρώην Κοινότητας Κάινας: Να γράψω αυτό που σου είπα και ξεστομάτου. Κανένας ποτέ δεν επιχείρησε, αλλά και ούτε πρόκειται να επιχειρήσει να κάνει αυτό που εσύ με απόλυτη επιτυχία ξετέλεψες στις 500 σελίδες του νέου (δεύτερου) βιβλίου σου με τίτλο 'Ανθρωπογεωγραφία της Κάινας'. Να καταγράψεις λεπτομερώς όλα ανεξαιρέτως τα σπίτια της Κάινας παρακολουθώντας εξελικτικά τους ανθρώπους που έζησαν σ? αυτά και να τα δώσεις μέσα από καλλιτεχνικά άρτιες φωτογραφίες! 'Ηράκλειο' άθλο χαρακτήρισα στον πρόλογο του ιδιαίτερα καλαίσθητου βιβλίου, το έργο σου. Σε δυσθεώρητα ύψη ανέβασες τον πήχη, φίλε! Αυτά μόνο, προς ώρας!
Ο ΙΠΠΑΡΧΟΣ, ο δευτερότοκος γιος του Πεισιστράτου, θέλησε να συνάψει ερωτικές σχέσεις με τον Αρμόδιο, έναν όμορφο νέο. Αυτός, όμως, είχε σχέσεις με τον Αριστογείτονα στον οποίο αποκάλυψε τις επιθυμίες του Ιππάρχου και τον έκανε να ζηλέψει τόσο, που αποφάσισε να εκδικηθεί τον αντίζηλό του. Εν τω μεταξύ, ο Ιππαρχος, που ένιωσε ότι είχε προσβληθεί από τη στάση του Αρμόδιου, του ανταπέδωσε την προσβολή, διώχνοντας την αδελφή του από κάποια γιορτή. Η πράξη αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Στη γιορτή των Παναθηναίων ο Αριστογείτων μαζί με τον Αρμόδιο και μερικούς φίλους τους βρήκαν μόνο του τον Ιππαρχο και έξαλλοι, ο ένας εξαιτίας της ζήλιας του και ο άλλος εξαιτίας της προσβολής, τον χτύπησαν και τον σκότωσαν. Ο Αρμόδιος σκοτώθηκε επιτόπου από το πλήθος, ενώ ο Αριστογείτων συνελήφθη και εκτελέστηκε αργότερα ύστερα από φρικτά βασανιστήρια. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Την ημέρα/ της ποίησης/ εδολοφονήθη/ ο ποιητής./ Στο τελευταίο χαρτί/ που κρατούσε/ πρόλαβε να γράψει/ 'σιωπώ'/ και άφησε το αίμα/ να το υπογράψει'.
Το ποίημα 'Το τελευταίο χαρτί' του Λουκή Παπαφιλίππου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (28.03.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου