ΤΟ ΑΡΤΟΝ ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον... Αυτό μάλιστα! Πλησιαίνουν, όλο και πλησιαίνουν τελευταία, όσοι δεν έχουν εξασφαλισμένο τον άρτον τον επιούσιον. Οσοι εξαρτώνται απ’ τα συσσίτια...
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΙ ΣΤ’ Απριλιού τις δεκοχτώ,/ πέρδικα ψόφησε στ’ αβγό'. Ο Μάρτης έχει τ’ όνομα, πλην όμως ο φετινός Απρίλης έχει όλη τη χάρη. Εκεί που ο καιρός, τρόπος του λέγειν, καλυτέρευε σταθερά και η άνοιξη δήλωνε πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα, κρυγιάδωσε (τι λέξη) τις τελευταίες μέρες. Ινα επιβεβαιωθή η σχετική παροιμία. Δεν είναι, για να λέμε την αλήθεια, κι άσχημα! Ευλογία Θεού η βροχή.
ΩΣΤΟΣΟ, τα χελιδόνια έχουν έρθει. Πιστά στο ραντεβού τους, όπως πάντα κι εφέτος, τ’ αγαπημένα πουλιά. Δεν χαμπαρίζουν από κρίση αυτά, όπως όλα τα πετεινά του ουρανού, που ούτε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε νοιάζονται για το αύριο.
ΤΟ ΧΘΕΣ χάθηκε, το αύριο είναι αβέβαιο, μόνο το σήμερα υπάρχει, εκμεταλλεύσου το! Πάνε πάνω από 30 χρόνια από τότε, που άκουσα να το λέει ένας καθηγητής μου, όταν έκανα μετεκπαίδευση
στις επιστήμες της Αγωγής. Τότε μου άρεσε, τώρα που το ξανασκέφτομαι, ωστόσο, δεν το συνυπογράφω, δίχως να βάλω αστερίσκους. Τίποτα δεν χάνεται τελικά απ’ το χθες, μεγάλη ιστορία η μνήμη. Ενας αυτός. Συν ότι, παρά την αβεβαιότητά του, το αύριο είναι πάντα υπομόχλιο του σήμερα.
ΤΟ ΑΡΤΟΝ ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον... Αυτό μάλιστα! Πλησιαίνουν, όλο και πλησιαίνουν τελευταία, όσοι δεν έχουν εξασφαλισμένο τον άρτον τον επιούσιον. Οσοι εξαρτώνται απ’ τα συσσίτια...
'ΠΟΛΙΤΙΚΗ με κόμμα - έθνος με τελείαν'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
'ΗΛΙΑ ΜΕ το μούσι σου πες μου, πες μας, τι παριστάνεις/ εις τα ογδόντα πορπατείς, αλλά μυαλό δεν βάνεις'. Μούσι άφησε τελευταία ο Ηλίας ο Σταματάκης. Σιγά που δεν θα έγραφε μαντινάδα για το 'γεγονός' ο... Σταματάκης ο Ηλίας! Καλά, δεν παίζεται αυτός ο άνθρωπος!
ΑΥΓΕΡΙΝΟ Ανδρέου, δικηγόρο, ποιητή, πρώην πρόεδρο Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, Αθήνα: Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλά εν τω ευ το πολύ, έλεγαν οι αρχαίοι μας, ωστόσο, εσύ ανήκεις στις εξαιρέσεις. Και πολλά, όλων των ειδών, και καλά γράφεις. Αυτά, προσώρας, για να συνοδεύσω τις ευχαριστίες μου για τις έξι (6) ξεχωριστές ποιητικές σου συλλογές και το βιβλίο για το 'Τραγούδιν του Κυπριανού' που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Μόνο ένας, που έχει εντρυφήσει στην ιστορία και στη δημοτική μας ποίηση μπορεί να γράψει τέτοιας λογής ποιήματα. Αν βέβαια κατέχει και την τέχνη της ποίησης. Πολλές οι ευχαριστίες μου και για τα κείμενα, καρπούς των ερευνών σου, που μου στέλνεις όπως για παράδειγμα το 'Δημώναξ και Καζαντζάκης', απόσπασμα του οποίου χρησιμοποιώ σήμερα στη θέση του ιστορικού ανεκδότου. Ερρωσο!
['ΟΤΑΝ κάποιος τον ρώτησε (σ.σ. τον Κύπριον κυνικό φιλόσοφο Δημώνακτα, θαυμαστής του οποίου ήταν και ο Νίκος Καζαντζάκης), ποιος είναι κατά τη γνώμη του ο ορισμός της ευτυχίας, εκείνος απάντησε ότι ευτυχισμένος είναι μόνο ο ελεύθερος. Οταν ο άλλος παρατήρησε ότι υπάρχουν πολλοί ελεύθεροι, απάντησε: «Εκείνον θεωρώ ελεύθερο, όποιον δεν ελπίζει τίποτα και δεν φοβάται τίποτα!». Και εκείνος τον ρώτησε: «Και πώς μπορεί κανείς να το καταφέρει αυτό; Γιατί όλοι ως επί το πλείστον είμαστε δούλοι σε τούτα τα δύο». Και όμως αν κατανοήσεις τα ανθρώπινα, θα ανακαλύψεις ότι αυτά δεν είναι άξια ούτε ελπίδας ούτε φόβου, αφού οι πόνοι και οι ηδονές θα τερματιστούν στο τέλος οπωσδήποτε]. Τη φράση αυτή την πήρε ο Νίκος Καζαντζάκης και την έβαλε στην 'Ασκητική' του. Ποτέ δεν ζήτησε να γραφεί στον τάφο του, αλλά οι Κρητικοί την έγραψαν πριν φθάσει η σορός του εκεί και έκτοτε παραμένει (μαρτυρία Ελένης Καζαντζάκη)'.
'Λιαχτίδα της ανατολής και της αυγής δροσούλα,/ που μάγεψες τον ουρανό, που μάγεψες τ’ αστέρια,/ τους ποταμούς εμάγεψες δεν τρέχουνε νεράκι,/ το γιασεμί εμάγεψες και δεν μοσχοβολάει,/ τα καραβάκια μάγεψες και πια δεν αρμενίζουν,/ μάγεψες όλα τα πουλιά και δεν πετούν τ’ αψήλου,/ τις ελαφίνες μάγεψες δε βγαίνουν στη βοσκή τους,/ εμάγεψες και μένανε και δεν τη λησμονάω,/ κι εχώρισα το χρόνο μου μόνο σε δυο κομμάτια,/ σ’ εκείνο που τη σκέφτομαι και στ’ άλλο που τη βλέπω!'.
Το ποίημα 'Λιαχτίδα' του Αυγερινού Ανδρέου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου