ΤΙ ΔΑΦΝΙΤΗΣ, τι Μεθυστής! Ούτως ή άλλως για τον ίδιο Άι Γιώργη πρόκειται. Για τον Άι Γιώργη που τον θέλει ο λαός μας να σκοτώνει τον δράκο, που δεν άφηνε σταλιά νερό να κατεβεί στη χώρα και να απελευθερώνει τη βασιλοπούλα. Για το Λεβέντη Άι Γιώργη της καρδιάς μας!
Δείτε περισσότερα...ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΔΑΦΝΙΤΗ ΛΕΜΕ στο Νίππος τον Άι Γιώργη που γιορτάζει αύριο, 3 Νοεμβρίου και που σε άλλα μέρη τον λένε Μεθυστή, επειδή την ημέρα αυτή δοκιμάζουν τα καινούργια κρασιά και δοκιμάζοντάς τα μεθούν. Οχι πως δεν τα δοκιμάζουμε κι εμείς, αυτό δα έλειπε, το ό,τι, όμως, το εκκλησάκι του Αγίου είναι μέσα σ’ ένα δαφνοδάσος, στάθηκε πιο ισχυρός λόγος για να του μείνει το όνομα.
ΔΑΦΝΙΤΗ ΛΕΜΕ στο Νίππος τον Άι Γιώργη που γιορτάζει αύριο, 3 Νοεμβρίου και που σε άλλα μέρη τον λένε Μεθυστή, επειδή την ημέρα αυτή δοκιμάζουν τα καινούργια κρασιά και δοκιμάζοντάς τα μεθούν. Οχι πως δεν τα δοκιμάζουμε κι εμείς, αυτό δα έλειπε, το ό,τι, όμως, το εκκλησάκι του Αγίου είναι μέσα σ’ ένα δαφνοδάσος, στάθηκε πιο ισχυρός λόγος για να του μείνει το όνομα.
ΤΙ ΔΑΦΝΙΤΗΣ, τι Μεθυστής! Ούτως ή άλλως για τον ίδιο Άι Γιώργη πρόκειται. Για τον Άι Γιώργη που τον θέλει ο λαός μας να σκοτώνει τον δράκο, που δεν άφηνε σταλιά νερό να κατεβεί στη χώρα και να απελευθερώνει τη βασιλοπούλα. Για το Λεβέντη Άι Γιώργη της καρδιάς μας!
ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ του Ναού του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου εν Λύδδι, ήτοι την κατάθεσιν του αγίου σώματος αυτού, όπως γράφει το Συναξάρι, γιορτάζει στις 3 του Νοέμβρη η εκκλησία μας, για να είμαι ακριβής. Από τη Λύδδα ήταν ο Αγιος κι εκεί, μέσα στον μεγαλοπρεπή Ναό του, βρίσκεται ο τάφος του. Οσοι πάνε στους Αγίους Τόπους δεν παραλείπουν να περάσουν και από τη Λύδδα για να τον προσκυνήσουν. Είχα κι εγώ αυτή την ευλογία πριν δύο χρόνια και δεν μπορώ να ξεχάσω τον σεβασμό που είχαν οι χωριανοί του, που είναι όλοι μουσουλμάνοι, γι’ αυτόν…
ΚΑΙ ΣΠΟΡΙΑΡΗ ή Σποριό λένε τον Άι Γιώργη του Νοέμβρη σε κάποια μέρη της πατρίδας μας και άρχιζαν την ημέρα της Χάρης του τη σπορά. Τώρα, βέβαια, δεν σπέρνουμε, το όνομα όμως έμεινε. Οπως τα “ποκάμισα των όφιδων” είναι τα ονόματα, οι λέξεις που έχουν ξωμείνει… Πάμε παρακάτω.
ΕΡΧΕΤΑΙ, ΔΕΝ έρχεται, έρχεται, δεν έρχεται, έρχεται, δεν έρχεται… άντε κι έρχεται στο τέλος η τρόικα στην Αθήνα, αυτό δα έλειπε να μην έρθει. Απαραίτητη προϋπόθεση αυτό για να αρχίσει μετά το άλλο. Φεύγει, δεν φεύγει, φεύγει, δεν φεύγει, φεύγει, δεν φεύγει… άντε και δεν έφυγε. Την κολοκυθιά να παίζουμε εμείς και τη δουλειά τους να κάνουν αυτοί…
ΠΡΟΘΥΜΟΣ, ΛΕΕΙ, να προβεί σε αλλαγές στον νέο ενιαίο φόρο ακινήτων ύστερα και από τις αντιδράσεις των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ είναι λέει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας. Οτι “την ανάγκην φιλοτιμίαν εποίησεν”, θέλουν να μας πουν, αποφάνθηκε, κουνώντας το κεφάλι του, ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΠΟ αύριο και τις Κυριακές στην πόλη μας τα καταστήματα. Είναι τέτοια η ζήτηση, τόσοι πολλοί οι πελάτες, το χρήμα ρέει, βλέπετε στους δρόμους, με τα φτυάρια μαζώνουμε τα εκατόευρα… Και τι έγινε δηλαδή το ότι καταργείται η αργία της Κυριακής. Σιγά το πράγμα…
ΗΧΗΡΟ ΗΤΑΝ το μήνυμα που έστειλαν οι συνταξιούχοι από την Κρήτη, έγραψε χθες, στην πρώτη μάλιστα σελίδα, η εφημερίδα μας. Ενάντια στις περικοπές των συντάξεων, ενάντια στην υποβάθμιση στον χώρο της Υγείας και της Ασφάλισης… Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα…
“ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΝΑ αμφιβάλης ότι η αύριον δεν βραδύνει επί πολύ διά τα έθνη, τα προωρισμένα να ζήσουν”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΕΝΑ ΑΠΟ τα πολλά είδη κρασιού που παρήγαν οι αρχαίοι Ελληνες ήταν και η “ανθοσμία”. Για να την πετύχουν, άλλες φορές πρόσθεταν σε πενήντα μέρη μούστου ένα μέρος θαλασσινό νερό και άλλες πατούσαν μαζί με τα ώριμα σταφύλια και άγουρα. Πίστευαν ότι το κόκκινο κρασί, που δε γλύκιζε, ήταν πιο θρεπτικό από το λευκό ή το κίτρινο, γιατί ήταν στυπτικό και χτυπούσε λιγότερο στο κεφάλι. Αντίθετα, το άσπρο μπορεί να ήταν πιο ελαφρό, διουρητικό, θερμαντικό και χωνευτικό, ζάλιζε όμως περισσότερο και άναβε το κεφάλι, γιατί εξατμιζόταν πιο εύκολα! (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Εκλαιε η ρηγοπούλα και φιλούσε/ του Γιώργη του καβαλάρη τα χέρια/ που της είχε γλυτώσει τη ζήση./ Έκλαιε κι ο πολεμιστής κ’ ευλογούσε/ την ομορφιά που του ’δωσε θάρρος/ μ’ ένα έργο τρανό να λυτρώσει/ την αντρίκεια ψυχή του για πάντα”.
Το ποίημα “Άι Γιώργης” του Παντελή Πρεβελάκη.
Το ποίημα “Άι Γιώργης” του Παντελή Πρεβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (02.11.2013)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-3/#ixzz2jTrJPyAH
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου