Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΕΡΑΤΑ, τέρατα, παντού!.. Περί τεράτων η γενικότερη κουβέντα που κάναμε, με αφορμή την περίπτωση του Βαγγέλη, με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, χθες. Και τεράτων κόσμος, ο κόσμος μας! Να ’μαστε πάντα σ’ επιφυλακή για την αντιμετώπισή τους, το συμπέρασμα της κουβέντας μας. Η μάχη του καλού ενάντια στο κακό είναι μια μάχη διαρκείας
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΣΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ πρόσωπο και στων ματιών τη θλίψη/ φαίνονταν όσα στην καρδιά για χρόνια είχε κρύψει». Στον Βαγγέλη Γιακουμάκη αναφέρεται και η σημερινή μαντινάδα του φίλου ιερωμένου. Στον απόηχο του φευγιού του…
ΟΡΓΗ ΚΑΙ θλίψη τα κυρίαρχα συναισθήματα στην κηδεία του Βαγγέλη, που έγινε προχθές στο Σελλί Ρεθύμνου. Παρήγορο το γεγονός ότι αντέδρασε η κοινωνία στο σύνολό της, σε πανελλήνιο επίπεδο, όπως αντέδρασε. Δικό της (μας) παιδί ο Βαγγέλης. Μόνο που αυτό το ανακαλύψαμε αφότου έφυγε, όπως έφυγε. Θα σταθεί αφορμή ο τραγικός θάνατος να λειτουργήσουμε συντεταγμένα για να αντιμετωπίσουμε το τέρας; Ο εκφοβισμός στα σχολεία κι όχι μόνο, καλά κρατεί. Πολλά πάμπολλα τα θύματά του σε καθημερινή βάση.
ΤΕΡΑΤΑ, τέρατα, παντού!.. Περί τεράτων η γενικότερη κουβέντα που κάναμε, με αφορμή την περίπτωση του Βαγγέλη, με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, χθες. Και τεράτων κόσμος, ο κόσμος μας! Να ’μαστε πάντα σ’ επιφυλακή για την αντιμετώπισή τους, το συμπέρασμα της κουβέντας μας. Η μάχη του καλού ενάντια στο κακό είναι μια μάχη διαρκείας.
«ΠΑΜΦΑΓΟ ζώον ο άνθρωπος./ Μπορεί και τρώει άντρες και γυναικόπαιδα./ Κι ακόμα,/ “Ορθόν θηρίον ο άνθρωπος,/ διαφέρων των άλλων,/ ότι πλάγια εισίν”/ όπως έλεγε ο Φιλήμων». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΑΡΓΕΙ πολύ εφέτος να ’ρθει η άνοιξη. Κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρό μου κι ούτε η φανιά της φανιάς της στον ουρανό. Οτι θα ’ρθει ωστόσο είναι σίγουρο. Δεν μπορεί παρά κάποια στιγμή να τη φέρουν πάνω στα φτερά τους τα χελιδόνια!..
ΡΑΓΔΑΙΕΣ, ωστόσο, προβλέπονται να είναι οι εξελίξεις μέσα στις επόμενες μέρες στο μέτωπο της οικονομίας. Στην κόψη του ξυραφιού οι σχέσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τους εταίρους. Ελλάδα καλεί Ευρώπη! Μέρκελ καλεί Τσίπρα… Εντιμος συμβιβασμός ή ρήξη; Αγνωστο τι τέξεται η επιούσα. Πάντως το γνωστό «σφάξτε μας, αγάδες μας, ν’ αγιάσουμε» δεν το βλέπω να παίζει και δεν πρέπει να παίζει, από ελληνικής πλευράς. Είδαμε πού μας κατάντησαν… τα καλλιμέντα του!
«ΑΛΑΤΙ ψιλό, αλάτι χοντρό/ θέλω δύο δισ., ψάχνω να τα βρω!». Το αίτημα. «Αλάτι χοντρό, αλάτι ψιλό/ εδώ ’ναι το μπαστούνι μου και σε κυνηγώ». Η απάντηση προσώρας. Μπερδεμένα τα πράγματα, μπερδεμένος ο διάλογος…
ΜΕΓΑΛΗ κουβέντα και για τις παρελάσεις που θα γίνουν στο πλαίσιο του εορτασμού της 25ης Μαρτίου σε λίγες μέρες. Τι καλά να τα ’χαμε όλα λύσει και το μόνο που θα ’μενε να λύσουμε να είναι τα σχετικά με τις εξέδρες και τους επισήμους!..
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ – Ολυμπιακός και Ηρακλής – Ξάνθη τα ζευγάρια της ημιτελικής φάσης του Κυπέλλου Ελλάδας. Λίγο ήθελε να ’ταν Α.Ο. Χανιά – ΑΕΚ το πρώτο. Το φαντάζεστε;
ΟΤΑΝ ο Σπαρτιάτης στρατηγός Φοιβίδας κατέλαβε την ακρόπολη της Θήβας Καδμεία (382 π.Χ.), περιφρονώντας τις συνθήκες ειρήνης, όλοι οι Ελληνες αγανάκτησαν, αλλά και οι ίδιοι οι Σπαρτιάτες στενοχωρήθηκαν. Οσοι ήταν αντίθετοι με τον βασιλιά Αγησίλαο ρωτούσαν οργισμένοι τον Φοιβίδα ποιος τον διέταξε να ενεργήσει έτσι, στρέφοντας τις υπόνοιες προς εκείνον. Ο Αγησίλαος όμως δεν φοβήθηκε να υποστηρίξει τον Φοιβίδα και να πει δημόσια ότι πρέπει να εξετάσουν αν η επιχείρηση αυτή ήταν χρήσιμη για τη Σπάρτη. Γιατί, ό,τι, συμφέρει την πόλη είναι καλό να το κάνει κανείς και χωρίς καμία διαταγή. Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”.
«Γίνηκαν φίδια οι δρόμοι μου/ κι οχιές οι ατραποί της πόλης που διαβαίνω./ Με κυνηγούν, με σφίγγουν να με πνίξουν/ ορθώνονται μπροστά μου θεριά ανήμερα./ Σφυρίζουν, τρίζουν οι ρόδες του αυτοκινήτου μου/ με ήχους παράξενους, ηχώ απ’ το παρελθόν./ Το κάθε δένδρο,/ το κάθε πάρκο γνώριμο/ της γειτονιάς π’ αλώνιζα/ μέρες ολόκληρες/ ενός ατέλειωτου χειμώνα./ Γεμίσανε φαντάσματα οι δρόμοι/ σταθήκανε μαϊμούδες στα φανάρια/ φιγούρες αλλοπρόσαλλες που μπήκαν στη ζωή μου/ επιτακτικά./ Δηλώνοντας, πονάμε!».
Το ποίημα “Οι δρόμοι της πόλης” της Αλόης Δρυός.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (19.03.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-265/#ixzz3UprtVqzx 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου