Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ σβήνει τρεις κι ο Σαμαράς την Ντόρα/ τα δυο μεγάλα κόμματα πήραν την κατηφόρα. Έτσι περιγράφει ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης, με τη σημερινή του μαντινάδα, την διαμορφούμενη πολιτική κατάσταση. Δεν είμαι ο μόνος που βλέπει ότι το πολιτικό πουλόβερ έχει ήδη αρχίσει να ξηλώνεται. Πολυπάλιωσε για πολλούς.

ΕΛΛΑΔΑ ώρα μηδέν. Δεν λέει να ξεκολλήσει ο δείχτης. Πάλι καλά. Τι 'ναι το χείλος της αβύσσου μπροστά στην ίδια την άβυσσο!

KAI ΚΑΛΑ! Άντε και μας έδωσαν οι ευρωπαίοι εταίροι και το Δ.Ν.Τ. τα τοκογλυφικά δάνειά τους. Άντε και προλάβαμε να ξεπλερώσουμε το ομόλογο που χρωστούμε. Άντε και την πηδήσαμε προσώρας. Τι γίνεται παρακάτω; Τι γίνεται στην επόμενη στροφή; Τι γίνεται την επόμενη μέρα;

ΜΕ ΑΠΕΡΓΟΥΣ η χώρα ζωσμένη/ απ' τη χειμέρια νάρκη ξυπνά/ και στους δρόμους το δίκιο ζητά/ να πληρώσουν την κρίση οι βολεμένοι... Από το άλλο μου αυτί/ γιατί 'ναι η μάνα μου κουφή! Η απάντησή της... Πινακωτής. Και μη με ρωτήσετε ούτε ποια είναι η Πινακωτή ούτε βέβαια ποια είναι η μάνα της.

ΘΑ ΓΙΝΕΙ στην Ελλάδα... της Αργεντινής; Η πρόεδρος της χώρας αυτής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρχνερ μίλησε και αμαρτίαν ουκ έχει. "Τα άγρια μέτρα λιτότητας (σ.σ. στην Ελλάδα) θα συναντήσουν αντίσταση και θα τελειώσουν άσχημα", υποστήριξε.
ΔΕΝ έγραψες για τούτο, δεν έγραψες για τ' άλλο, δεν έγραψες για το παράλλο... Μονότερμα με πήρε ο φίλος απ' το τηλέφωνο. Τι να πρωτογράψω, ρε φίλε! Τι 'ναι ο κάβουρας τι 'ναι το ζουμί του;

ΠΑΝΤΩΣ μέχρι και χθες το Εφετείο Χανίων ήταν ακόμα εδώ. Έστω κι αν ο γερανός είχε ήδη σηκώσει το μισό του κομμάτι κι ετοιμαζόταν να το μεταφέρει ανατολικά. Πού ξέρετε! Μπορεί να μείνει εσαεί εκεί αιωρούμενο. Εδώ ο κόσμος καίγεται, με το Εφετείο θ' ασχολούμαστε.

ΕΝΑ πολύρριζο και πολύκλωνο δέντρο στο δάσος της λαϊκής μας παράδοσης, η μάνα μου! Μια αιωνόβια ελιά, στον ίσκιο της οποίας αρέσκομαι συνεχώς και αδιαλείπτως να καταφεύγω. Προπάντων σε ώρες δύσπνοιας. Χρόνια σου πολλά, και μέσω της εφημερίδας, μαμουλίνα!

ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ αγαπούσε υπερβολικά τον μονάκριβο γιο της. Κάποτε αυτός, όταν μεγάλωσε αιχμαλωτίστηκε τόσο πολύ από τα θέλγητρα μιας πονηρής γυναίκας που έκανε ό,τι του ζητούσε. Κάποτε λοιπόν του είπε να διακόψει κάθε σχέση με τη μητέρα του και μάλιστα να την σφάξει και να φέρει σ' αυτήν την καρδιά της. Ο νέος αν και κατελήφθη από φρίκη υπέκυψε και διέπραξε το φρικτό έγκλημα. Πηγαίνοντας, ωστόσο, την καρδιά της μάνας του στην πονηρή γυναίκα σκόνταψε κι έπεσε κάτω. Τότε η καρδιά της μάνας του μίλησε με τρυφερότητα και του είπε: "Χτύπησες, παιδί μου;"

“Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα να σου στείλω λίγο ψωμί,/ μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου ό,τι έμεινε απ' τον ήλιο/ να σου το στείλω να ντυθείς. Έμαθα πως κρυώνεις./ Την πράσινή σου φορεσιά να την φορέσεις την Λαμπρή!/ Θα τρέξουν μ' άνθη τα παιδιά. Θα βγούν τα περιστέρια,/ κι η μάνα σου μια ποδιά, πλατιά, γεμάτη αγάπη!”
Από το ποίημα του Νικηφόρου Βρεττάκου "Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα".

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα (08.05.10)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου