ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΜΑΖΙ με τις μανάδες που γιόρταζαν προχθές, 2η Κυριακή του Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, γιόρταζε και η Ελλάδα. Μάνα μας είναι. Κι ας μας συμπεριφέρεται πότε πότε σαν μητρηγιά. Κι ας της καταξεσχίζουμε καθημερινά τις σάρκες της. Χρόνια σου πολλά, μαμά Ελλάδα! Α ρε μάνα, Ελλάδα!

Α ΡΕ μΑνα Ελλάς,/ τι τραβάς από μας/ και δεν το μαρτυράς!... Α ρε μάνα Ελλάς/ τι τραβάς από μας/ και δεν το μαρτυράς!... Α ρε μάνα Ελλάς/ τι τραβάς από μας/ και δεν το μαρτυράς!...

“Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ να είσαι Έλληνας”, για να θυμηθώ τον τίτλο του γνωστού βιβλίου που έγραψε ο Νίκος Δήμου. Από κει και πέρα έχουμε και λέμε: Η ευτυχία να είσαι Έλληνας. Η δυστυχία της ευτυχίας να είσαι Έλληνας. Η ευτυχία της δυστυχίας να είσαι Έλληνας. Αυτά...

ΥΣΤΕΡΑ από την χθεσινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών των χωρών της ενωμένης Ευρώπης για τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης με την συμμετοχή του ΔΝΤ, ενός μηχανισμού αλά ελληνικά δηλαδή, το ευρώ το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα μπορεί και να διασωθεί, απ' τις “αγέλες” των λύκων. Αλοί και τρισαλοί, ωστόσο στους εργαζόμενους της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. Μια χαψιά ετοιμάζονται να τους κάνουν οι ύαινες!
Ο ΣΩΖΩΝ εαυτόν σωθήτω! Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλλων. Μένω στους τίτλους.

ΜΑΣ έ-σω-σαν! Μας έ-σω-σαν! Μας έ-σω-σαν! Με το αζημίωτο. Για την σωτηρία της ψυχής των. Ανάψτε κεριά για τους σωτήρες μας. Για τον Όλι Ρεν. Για τον Ζαν Κλωντ Τρισέ. Για τον Ντομινίκ Στρος Καν. Και βεβαίως για την Άνκελα Μέρκελ. Και μην ξεχάστε να της τηλεφωνήσετε για να της εκφράσετε τα συλλυπητήριά σας. Την πάτησε στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας, δεν το μάθατε.

ΜΑΘΙΑ μου, μάθια μου, των ομαθιών μου μάθια/ η Ελλαδίτσα προχωρεί ξυπόλητη στ' αγκάθια. Μαντινάδα ποιηθείσα υπό του γράφοντος, με βάση μια παλιότερη, για τις ανάγκες της στήλης, προς περιγραφήν της όλης κατάστασης.

ΣΙΓΑ τη δουλειά που έκανε ο γράφων στην παραπάνω μαντινάδα. Έτοιμη την βρήκε. Απλώς την “Ελλαδίτσα”, που καλά το καταλάβατε χρειάζεται επειγόντως παπούτσια, έβαλε να περπατά.

ΚΑΙ ΟΙ ...τρεις πάντως (δεν αναφέρομαι στους επίσημους αλλά σε απλούς πολίτες) ήταν παρόντες προχθές στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας για να τιμήσουν την 65η επέτειο από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν ξέρω αν ήταν, ωστόσο ο... κούκος.

ΜΕΡΕΣ έχω να τον δω τον γνωστό τοις πάσι εκλεκτό συμπολίτη μας, πάνω απ' όλα ενεργό πολίτη, Βασίλη Καλαϊτζή-Μουντάκη τελευταία. Αυτός είναι ο... κούκος! Το 'χω ξαναγράψει...

ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ο Μέγας Αλέξανδρος τις αιχμάλωτες γυναίκες των Περσών που ξεχώριζαν για το παράστημα και την ομορφιά τους είπε: “Οι Περσίδες έχουν τη δύναμη να σου πληγώνουν τα μάτια”. Πάντως ο ίδιος αντιπαραθέτοντας στην ομορφιά τους το κάλλος της δικής του εγκράτειας και αυτοκυριαρχίας τις προσπέρασε σαν να ήταν άψυχες μορφές αγαλμάτων.

“Οι ρίζες μας είχαν τη ζωή της γης, την ευφορία του φωτός·/ τις έτρεφαν οι ορασιές του Ομήρου, οι μελωδίες του Ρωμανού/ κι οι Αλεξάνδρειες όλες./ Έγκλειστος τώρα στο κελί μου κλαίω/ με τα κουρέλια γύρω μου των λαβάρων”.
Το ποίημα “Μνήμες σαν να λέμε μνημόσυνα” του Γιώργου Κάρτερ

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Χανιώτικα Νέα( 11.05.2010)