Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ μεγάλο ψάρι να μας καταβροχθίσει. Να φεύγει σιγά - σιγά η γενιά του Πολυτεχνείου και να έρχεται η γενιά της τρόικας. Ή μήπως η γενιά της τρόικας είναι η γενιά του Πολυτεχνείου σε μετάλλαξη; Αρκετά, ως εδώ!
Ο ΦΟΒΟΣ του τερματοφύλακα πριν απ' το πέναλτι. Σιγά τον φόβο. Τον φόβο της φαλακρής τραγουδίστριας πριν απ' το ξύρισμα της κασίδας της να δείτε. Ες αύριον, άντε μεθαύριο, τα σπουδαία.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ έχει δείξει ότι διορθώσεις των κοινωνιών με υπαγόρευση έξωθεν δεν πετυχαίνουν. Χρειάζεται μια ενδογενής πολιτική για να λύσει τα ζητήματα αυτά. Κάθετος και σ' αυτό ο και πρώην υπουργός Οικονομικών, καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, συμπολίτης μας, Νίκος Χριστοδουλάκης, στην παρουσίαση του βιβλίου του «Σώζεται ο Τιτανικός; Από το Μνημόνιο ξανά στην ανάπτυξη», που έγινε προχθές στο Μ.Α.Ι.Χ. Σ' εσέ τα λέει πεθερά, για να τ' ακούει η νύφη!
ΕΝΤΑΞΕΙ, ΑΣ πούμε ότι θα σωθεί εν τέλει ο Τιτανικός. Τι να το κάνεις, όμως, αν έχουν πεθάνει, ωστόσο, οι περισσότεροι απ' τους επιβάτες; Ή αν οι ξένοι πάρουν το κουμάντο στο τιμόνι του; Θα το επιτρέψουμε;
«ΑΝΤΡΙΣΤΙΚΑ» ΦΕΡΘΗΚΕ η Λούκα Κατσέλη. Είπε ότι θα καταψηφίσει το άρθρο 37 του Πολυνομοσχεδίου και το καταψήφισε. Είχε άποψη και την υποστήριξε μέχρι τέλους. Με τίμημα τη διαγραφή της, που την αντιμετώπισε με άκρα αξιοπρέπεια. Από τον φίλο μου, τον γερω-δάσκαλο η παρέμβαση.
«ΠΟΛΛΗΣ ΟΥΝ της προμηθείας (χρειάζεται μέριμνα), ως (ώστε) μήτε πλεονάζειν μήτε ελλείπειν της Εκκλησίας την περιουσίαν, αλλά πάντα μεν σκορπίζειν ταχέως τοις δεομένοις (σε όσους έχουν ανάγκην) τα ποριζόμενα, εν δε ταις των αρχομένων προαιρέσεσι (σύμφωνα με τις επιθυμίες των πολιτών - πιστών) συνάγειν της Εκκλησίας τους θησαυρούς». Αυτά από τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο στον λόγο του «Περί ιεροσύνης» για την εκκλησιαστική περιουσία.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ μπορούν να βοηθούν αυτούς που δεν μπορούν. Αυτό που είπε ο Μίκης στο Νίππος (να μην αφήσουμε κανένα σπίτι να πεινάσει) επανέλαβε με άλλα λόγια ο δήμαρχος Χανίων, Μανώλης Σκουλάκης, προχθές, κατά τον χαιρετισμό του στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Χριστοδουλάκη. Δόξα τω Θεώ, όλο και περισσότεροι βεβαίως και πολλές Ενορίες το κάνουν πράξη.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στον Δημήτρη, στον Μίμη, στον Τζίμη, στον Μήτσο, στη Δήμητρα, στη Δημητρούλα, στη Μιμή. Επί τη αυριανή ονομαστική τους εορτή, από σήμερα οι ευχές μου! Κι αν υπάρχουν Δημήτρηδες. Σχεδόν όσοι και Γιώργηδες. Λιγότεροι πάντως από τους Γιάννηδες.
«ΟΙ ΚΑΣΤΑΝΙΤΕΣ. Μαζί με τα κάστανα εμφανίστηκαν και οι πρώτοι καστανίτες στα καστανοχώρια του Δήμου Κισάμου. Τα γνωστά μανιτάρια. Τηγανητά, με παρέα και καλό κρασί είναι ό,τι πρέπει. Δεν έχουν καμία σχέση με τα καλλιεργημένα». Τα 'βρα στη σελίδα που έχει στο φέισμπουκ, ο και σύντεκνός μου, αντιδήμαρχος Κισάμου, Μιχάλης Μουντάκης. Σύντεκνε, όντε βρούμε, πίνουμε!
ΕΝΑΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ είχε μια πολύ άσχημη γυναίκα, την οποία μια μέρα έπιασε επ' αυτοφώρω στο κρεβάτι με έναν άλλο άνδρα. «Ποια ανάγκη, ταλαίπωρε άνθρωπε σ' οδήγησε σ' αυτό το τόλμημα;», του είπε.
«Η πρωινή καμπανοηχία/ συσπειρωμένη και εσωστρεφής/ -πρέπει πολύ κοντά ν' ακούσεις-/ υγρής διαφάνειας στη μέση/ άστρα στις άκριες και τριφύλλια/ κι άνεμος με πλατανόφυλλα κίτρινα/ κι ελιές/ κι η εκκλησία του παππού/ ψίθυροι μέσα στο ντιν και νταν/ πουλιά μικρά μέσα στη σκέπη της καμπάνας/ ημέρες του κατημεριού/ και του λεμονανθού/ λιβάνι και λυχνάρι/ η γιαγιά αχνά πέρα με το κερί/ της μάνας τραγούδια/ της αδερφής κελάηδισμα/ βούισμα παιδιών/ ακμάζουσα νεότητα ως άνοιξη Μαρτίου».
Το ποίημα «Ηχογραφία» του Γρηγόρη Γεωργουδάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (25.10.2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου