ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΙΑΦΑΝΟΣ ουρανός, διάφανη μέρα. Ιδανικές οι συνθήκες της θερμοκρασίας, εκεί γύρω στους 23οC. Και με τα μακρυμάνικα και με τα κοντομάνικα. Το μικρό καλοκαιράκι μόλις άρχισε. Σιγά που θα φοβηθεί την όποια τρόικα και την όποια Μέρκελ.

ΟΜΟΡΦΟΣ κόσμος ηθικός αν-κελικά πλασμένος. Είμαστε σε αναμονή. Ο,τι αποφασίσετε κυρία Ανκελα! Ο,τι πείτε κυρία Μέρκελ. Ο,τι θέλετε κυρία καγκελάριε!

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΠΕΤΥΧΕ ο Παπανδρέου θα πετύχει ο Σαμαράς. Σούζα θα καθίσει απέναντί του η Μέρκελ. Αναδιαπραγμάτευση θέλετε, αναδιαπραγμάτευση θα ’χετε. Χρυσά κουτάλια θέλετε για να τρώτε, χρυσά κουτάλια θα ’χετε. Μόνο φαγητό μη μου ζητήσετε! Μην τα θέλετε δα κι όλα, μονά ζυγά δικά σας!

ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ τα ραντάρ κατά μήκος του Βορείου Οδικού Αξονα. Νυχτερίδες κι αράχνες σε πολλά, για να μην πω στα περισσότερα, κλειστά σχολικά κτήρια. Εικόνες καταστροφής σε πάρκα και πλατείες. «Το διαφυλάξαι τα αγαθά χαλεπώτερον εστί του κτήσασθαι». Το πρώτο, το μαλακό σχόλιο. Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε! Το δεύτερο, το σκληρό σχόλιο.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ στην πρωτοβουλία φορέων του Νομού μας για τη δημιουργία δικτύου αλληλεγγύης, λέει και ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, πιστεύει ότι η αλληλεγγύη είναι ατομική υπόθεση του καθένα μας και θα πρέπει να εκφράζεται καθημερινά.

ΜΑ ΠΟΙΟΣ είναι, λοιπόν, ο γερω-δάσκαλος; Πολλοί είναι αυτοί που κατά καιρούς με ρωτούν. Ο γνωστός και ως «Εννιαχωριανός» ριμαδόρος, Γιάννης Μαλαξιανάκης, δεν με ρώτησε χθες που μου τηλεφώνησε πάντως. Αρκέστηκε στην υπαγόρευση μιας μαντινάδας: «Εγώ το γερω-δάσκαλο δεν ξέρω του Βαγγέλη/ μα όποιος τα λόγια του γρικά έχει πολλά οφέλη».

ΠΕΣ ΠΡΑΜΑ και για τη Γαρυφαλλιά! Κάθε φορά που μου λένε γράψε για τούτο, γράψε για τ’ άλλο, γράψε για το παράλλο, τούτη η φράση απ’ τον «Επικήδειο» του Ιωάννου Κονδυλάκη μου ’ρχεται στο μυαλό. Των αδυνάτων αδύνατο να βρίσκουν θέση «στα πεταχτά» όλα όσα θα έπρεπε να βρίσκουν θέση.

ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙΔΗ, εκδότη - ποιητή: Εχει πολλούς λόγους να σε συγχαρεί κανείς για την έκδοση του βιβλίου της Mehsham Alieva «Η γειτονιά των ρόδων» από το «Ερεισμα». Οτι έδωσες αέρα να πετάξει με τα φτερά της μια συγγραφέας μόλις 14 χρονών είναι ο πρώτος. Οτι η προικισμένη με πολύ ταλέντο μικρή ηλικιακά συγγραφέας γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα 7 χρόνια της στο Αζερμπαϊτζάν κι όμως χειρίζεται τόσο όμορφα την ελληνική γλώσσα είναι ο δεύτερος...

ΕΠΕΙΔΗ Ο ΔΑΜΟΝΙΚΟΣ από την Ηλεία ήθελε πολύ να νικήσει ο γιος του Πολύκτορας στο αγώνισμα της πάλης δεν δίστασε να δώσει χρήματα στον πατέρα του αντίπαλου αθλητή για να έχει μειωμένη απόδοση. Μαθεύτηκε, όμως, έγκαιρα η δωροδοκία και οι Ελλανοδίκες επέβαλαν μεγάλο χρηματικό πρόστιμο στους γονείς και όχι στους αθλητές. Με τα χρήματα αυτά κατασκεύασαν δύο αγάλματα προς τιμήν του Δία. (Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της ιστορίας» (εκδόσεις «Σαββάλας»).

«Τόσα ταξίδια/ ανάμεσα στην πρωτεύουσα/ και τη δευτερεύουσα/ κι ούτε ένα εισιτήριο/ δωρεάν/ ούτε μια ανεπάντηχη υποδοχή./ Για όπλα πάντως μας έψαχναν ανελλιπώς/ οι αρματωμένοι ακτινογράφοι/ Ακόμα δεν βρήκαν το δικό μου».
Το ποίημα «Οπλα» της Ειρήνης Σπανουδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (08.10.2011)