Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΚΡΙΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, θα πρέπει πρώτα να κοιτάξει τη Γερμανία. Ζητάμε πολλά από το προβληματικό παιδί της Ευρώπης. Ξεχνάμε ότι ούτε οι Γερμανοί έχουν βρει μια γρήγορη και μεθοδική λύση (στην κρίση), όπως θα έπρεπε σ’ ένα σύγχρονο κράτος» «Die Welt» (γερμανική εφημερίδα).
ΒΡΕΧΕΙ ΜΕΤΡΑ. Και καλά να έβρεχε επί δικαίων και αδίκων. Το θέμα, το άδικο που δεν μπορεί να το σηκώσει κανείς, είναι ότι βρέχει μόνο επί δικαίων. Οι άδικοι, όπως πάντα, δεν καταλαβαίνουν από βροχή. Διαθέτουν ομπρέλες!
ΔΩΣΕ ΑΕΡΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΑΤΗ ν’ ανεβεί και στο κρεβάτι. Η τρόικα φταίει που ζητά ακόμα και την κατάργηση της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας ή η κυβέρνηση που της έδωσε αέρα; Ρητορικό το ερώτημα!
ΘΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ρίξε μια φωτιά την τρόικα να κάψεις/ και σ’ όσους την εφέρανε κι εκειά φωτιά ν’ ανάψεις. Από τον μαντιναδολόγο μας, τον Ηλία τον Σταματάκη. Φωνή λαού, οργή Θεού, Ηλία!
ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΚΛΟΙΟ η χώρα χθες. Καθολική η διαμαρτυρία. Γενικευμένη η αγανάκτηση. Διάχυτη η απαισιοδοξία για το αύριο. Ζητείται ελπίς. Μια σανίδα σωτηρίας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ σάπια στη χώρα μας. Δεν είναι είδος εν ανεπαρκεία η ανθρωπιά. Υπάρχει ακόμα η αλληλεγγύη, υπάρχουν ακόμα οι ανθρώπινες σχέσεις. Υπάρχουν ακόμα αξίες και ιδανικά. Είμαστε ακόμα ζωντανοί! Υπάρχει η ανάγκη του αγώνα.
«Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΞΩΝ, περί τον οποίον όλα μεταβάλλουσιν όψιν, ουδέποτε δε υπό το κράτος αυτής ηδυνήθη να εύρη ηχώ η Αλήθεια και να μετρηθεί η Αρετή διά του χρυσού μέτρου, το οποίον έρριψε μεν εξ αγαθότητος ο Θεός εκ του ουρανού, αλλ’ ο επί της γης αντίπαλος αυτού αφήρεσεν επιτηδείως εκ των χειρών του ανθρώπου και έκοψε δι’ αυτού νομίσματα»! Από τη «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΕ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ο γερω-δάσκαλος που ύστερα από 30 χρόνια θα ’χουμε ως Νομός ομάδα ποδοσφαίρου στη Β’ Εθνική κατηγορία. Να στεριώσει ο Α.Ο. Πλατανιά στην κατηγορία και ν’ αξιωθεί κάποτε να κάνει το θαύμα, η ευχή του!
ΤΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΤΗΣ υποτείνουσας του ορθογωνίου τριγώνου ισούται με το άθροισμα του τετραγώνου των δύο κάθετων πλευρών του. Επειδή προχθές το ’γραψα λάθος, θα το γράψω σήμερα και στη... μαλλιαρή: Το τεσσαρακάντουνο της παρακατιανής τεντώστρας πατσίζει με τη σούμα των τεσσαρακάντουνων των δύο άλλων πλαϊνών παϊδιών.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ Σ’ ΕΝΑ ΣΚΛΑΒΟΠΑΖΑΡΟ πουλούσαν αιχμάλωτους Σπαρτιάτες. Ενας αγοραστής ρώτησε τον αιχμάλωτο που ήθελε ν’ αγοράσει: «Εάν θα σ’ αγοράζω θα είσαι έντιμος άνθρωπος;». Ο Σπαρτιάτης του απάντησε: «Εγώ άσχετα αν θα με αγοράσεις ή όχι ήμουν, είμαι και θα είμαι έντιμος άνθρωπος».
[...] Δεν ξέρω πια να συσπώ τα δάχτυλά μου πάνω σε τίποτα/ Τ’ ανοιχτά μάτια μου έχουν κάψει τα βλέφαρά τους/ Αυτό που με αποφεύγει είναι το μοναδικό αγαθό μου/ Είμαι πια χαμένος όταν ξεδιψώ βαθιά του/ Η γλώσσα μου είναι ξερή και την υγραίνω μάταια/ Μόλις την προσφέρω η λέξη λιώνει στο φως [...]».
Από το ποίημα «Αθεη προσευχή» του Γάλλου ποιητή Πιερ Εμμανυέλ (μετ. Ολγα Βότση).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (06.10.2011)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου