ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ ότι ζούμε, ως χώρα και ως λαός, έναν οικονομικό πόλεμο άνευ προηγουμένου. Και «εις τους χορούς των πολέμων», όπως λέει ο ποιητής «ως έσωσεν/ η ανδρεία τον στρατιώτην,/ ούτω εις αυτούς η ομόνοια/ σώνει τα έθνη».
ΜΙΑ ΜΕΡΑ μετά την άρον - άρον ψήφιση (;) του λεγόμενου Πολυνομοσχεδίου από την κυβερνητική πλειοψηφία. Κάτω από το βάρος του θανάτου ενός συνανθρώπου μας. Ερήμην του λαού. Κι ενάντιά του. Είναι φανερό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων είναι όχι απλά αγανακτισμένη, αλλά οργισμένη για τα τεκταινόμενα. Ιδιαίτερα οι νέοι που βλέπουν να μην έχουν μέλλον στη χώρα που γεννήθηκαν...
ΠΑΝΤΟΥ τα πάντα. Και στην Αμερική οι φτωχοί έχουν χάσει την υπομονή τους. Τις προάλλες οι διαδηλωτές κινήθηκαν με σύνθημα «Καταλάβετε τη Γουώλ Στρητ» και φυσικά η Αστυνομία ανέλαβε δράση κι έκανε εκατοντάδες συλλήψεις. «Ινα μη μολυνθεί ο ναός του χρήματος!». Από τον «βοριά» στη στήλη του «9 μποφόρ» (βλ. εφημ. «Χριστιανική», 13 Οκτ. 2011), το σχόλιο.
AΣ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ, όμως, στα καθ’ ημάς. Μαύρα κι άραχνα τα βλέπει τα πράγματα ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, με τον οποίο είμαστε, τώρα πια σε καθημερινή επικοινωνία. Δος μου χέρι να πιαστώ, να πιαστώ, να κρατηθώ...
ΜΠΡΟΣ γκρεμνός και πίσω ρέμα; Σιγά που μας έχουν ακόμα διαλεώνες! Μας έχουν ρίξει στο ρέμα, έχουν εξαπολύσει όλους τους ενάντιους ανέμους και μας πάνε για φούντο. Υπάρχει ελπίς; Πάντα υπάρχει ελπίς! Δεν το βάνει κάτω με τίποτα ο φίλος μου.
«ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ο Ελληνας το καλό, όταν τόσα χρόνια συνηθίσαμε στον ατομισμό. Ενα άλλο θέμα είναι τα ελάχιστα αγαθά που θα υπάρχουν πόσες ανάγκες μπορούν να καλύψουν. Ενας νεοέλληνας που δεν έχει μάθει να συνεργάζεται, να μοιράζεται πώς θα αλλάξει σε όλα αυτά;». Απ’ τα που έγραψε σε σχόλιό της στα «πεταχτά» (στη σελίδα μου στο φέισμπουκ, 15.10.2011) τις προάλλες, η φίλη Κατερίνα Μάντακα. Ανάγκα και θεοί πείθονται, Κατερίνα!
ΤΗΝ ΙΔΙΑ μέρα η Δώρα Μαυρακάκη έγραψε: «Με τα γυμνάσια που μας κάνουν θα βρούμε εύκολα δουλειά σε τσίρκο της αλλοδαπής. Ισορροπία σε τεντωμένο σκοινί για όλους». Ουδέν κακόν αμιγές καλού, συμπληρώνω.
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ μπράβο στις νηπιαγωγούς και στους (στις) δασκάλους(-ες) του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου Νεροκούρου. Και γιατί έφεραν τα παιδιά χθες στον Αγιο Γεράσιμο που πανηγύριζε. Μα και γιατί ήταν τόσο πειθαρχημένα! Ποιος είπε ότι αποπαίδισεν ο κλάδος των δασκάλων;
ΟΤΑΝ ο Κόνων πήγε στην περσική πρωτεύουσα και θέλησε να εκθέσει τις σκέψεις του στον βασιλιά, τον παρέπεμψαν στον έπαρχο Τιθραύστη για να του εξασφαλίσει την ακρόαση. Αυτός του είπε ότι καλύτερα θα ήταν να έγραφε όσα ήθελε σε επιστολή και αυτός αναλάμβανε να τη δώσει στον βασιλιά. Για να τον πείσει μάλιστα του είπε: «Αν παρουσιαστείς μπροστά του είσαι υποχρεωμένος να τον προσκυνήσεις. Αν αυτό για σένα είναι βαρύ, για μένα δεν είναι. Τα αιτήματά σου θα εκτεθούν και θα επιτύχεις αυτό που επιδιώκεις». Ο Κόνων απάντησε: «Για μένα προσωπικά δεν είναι βαρύ να τιμήσω με τον οποιονδήποτε τρόπο τον βασιλιά, αλλά φοβάμαι μήπως είναι ντροπή για την πόλη μου που έχει τη συνήθεια να εξουσιάζει άλλους, εάν χρησιμοποιήσω τις συνήθειες των βαρβάρων. Δώσε, λοιπόν, αυτά που θέλω σε επιστολή». Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της ιστορίας» (Εκδ. «Σαββάλας»).
[...] «Εως σήμερον σε ωφέλησαν/ του νοός η θεόπνευστος/ φλόγα και τα μεγάλα,/ ανέλπιστα, αναρίθμητα/ έργα και η δύναμις./ Αλλ’ έφθασεν η ημέρα/ κινδύνου· η δοξασμένη/ δάφνη της κεφαλής σου/ τρέμει·/ κι ο εχθρός προσέχει/ να την αρπάξη./ Μάθε ότι εις τους χορούς/ των πολέμων, ως έσωσεν/ η ανδρεία τον στρατιώτην,/ ούτω εις αυτούς η ομόνοια/ σώνει τα έθνη».
Από την Ωδή του Ανδρέα Κάλβου «Αι ευχαί».
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (21.10.2011)