ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ

Εμείς έξω, αυτοί μέσα… Μπορεί να συνέβαινε, ωστόσο και το αντίθετο. Να μέναμε εμείς ή κάποιοι από εμάς (μπορεί οι περισσότεροι μπορεί οι λιγότεροι) πάλι μέσα και αυτοί ή κάποιοι από αυτούς (μπορεί οι περισσότεροι μπορεί οι λιγότεροι) να έβγαιναν πάλι έξω… Η βασική σκέψη που έκανα το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, 17 Μαΐου, με το που βρέθηκα έξω από την καγκελόπορτα των Φυλακών Υψίστης Ασφαλείας της Αγιάς Χανίων, ύστερα από ένα μάθημα που “έκαμα” (που “πήρα” είναι το σωστό) περί ποίησης.

Τι εμπειρία κι αυτή η επίσκεψή μου στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας που λειτουργεί στις Φυλακές της Αγιάς! Πολλά τα μαθήματα που πήρα απ’ το μάθημα που έγινε ύστερα από πρόσκληση του και για χρόνια εθελοντή-δασκάλου του Χώρου, ιστορικού καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης, Μιχάλη Αεράκη, με συντονιστή τον ίδιο και “βοηθούς” δασκάλους τους μουσικούς, Γιάννη Γιαννακάκη και Χρήστο Κοτσαύτη. Ο δάσκαλος πρέπει να παραμένει πάντα μαθητής, μια ζωή το πιστεύω μου. Επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά. Κι αν πήρα μαθήματα απ’ τους “κρατούμενους” μαθητές μου, αλλά και από τους δασκάλους τους, που ήταν εκεί!…

«Γιατί ο άνθρωπος δείχνει καλοσύνη;/ Διότι ο άνθρωπος είναι γεννημένος να δείχνει καλοσύνη!/ Γιατί ο άνθρωπος δε δείχνει καλοσύνη;/ Διότι έκαναν τον άνθρωπο να ξεχάσει να δείχνει καλοσύνη!/ Δύσκολες ερωτήσεις εύκολες απαντήσεις;/ Εύκολες ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις;». Eνα απ’ τα ποιήματά μου που μας απασχόλησε στο μάθημα και το “Συμπεριφορές”. Συν δυο ακόμα, “Της καρδιάς” και “Ιθάκη μου η ποίηση” που τα τραγούδησε κιόλας ο Χρήστος Κοτσαύτης. Περισσότερο, ωστόσο, ασχοληθήκαμε με τα ποιήματα των κρατουμένων ποιητών… Οπως για παράδειγμα με το ποίημα “Η αξία του Εντμοντ”, το οποίο επίσης έχει μελοποιήσει και τραγούδησε ο Χρήστος Κοτσαύτης: “Σ’ αυτόν τον κόσμο που ζούμε/ τα πλούτη και η ομορφιά/ δεν έχουν σημασία/ αυτό να ξέρεις από μένα/ που έχω εμπειρία/ πάνω απ’ όλα μετράει η αξία./ Σ’ αυτόν τον κόσμο που ζούμε/ η δόξα και η εξουσία δεν έχουν σημασία/ αυτό να ξέρεις από μένα/ που έχω εμπειρία/ πάνω απ’ όλα μετράει η αξία….

ΟΙ ΠΑΙΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΗΛΙΑ ΤΣΕΧΟΥ

«Φλέγεσαι άνοιξη/ Μελανοπόρφυροι βυθοί/ Προς Βέρμιο καλπάζουν, Τζένα, Πάικο/ κοπάδια αγριολούλουδα/ Βαθείς Παίονα μύθοι/ “πασάων βοτανέων βασιληίδα”!/ Παιώνιες περήφανες εταίρες/ Αιώνιες αγάπες στα μέρη μας/ Μυρώστε Αλιάκμονα, Γιαννακοχώρι/ Στολίστε έρωτες επιταφίους, μέθες/ Χαρές Βεργίνας, Πέλλας/ Μίεζας». Το ποίημα “Παιώνιες Κράστας, Παιώνιες βασιλείες Κράστας” του Ηλία Τσέχου (από την ποιητική του συλλογή “Ή σταγόνα ή ωκεανός”)

“Ή σταγόνα ή ωκεανός” η ποίηση, συμφωνώ μαζί σου “ηλιότατε” Ηλία Τσέχο! Κι ένα ματσάκι γιασεμιά, όμως… Κι ένα κόκκινο της φωτιάς και του έρωτα τριαντάφυλλο… Και βέβαια, ένα μπουκέτο παιώνιες Κράστας. Οπως αυτές που έφερες μαζί με τα κεράσια απ’ το χωριό σου, το Γιαννακοχώρι Ημαθίας για να στολίσεις το τραπεζάκι του Εκκοκιστηρίου Ιδεών της Βέροιας, όπου η παρουσίαση τη Δευτέρα 11 Μαΐου, της ποιητικής μου συλλογής “Οπως το ψωμί”… “Ποιήματα” οι παρουσιάσεις των ποιημάτων μου τόσο από σένα όσο και “να (τον) χαρώ”, Γιάννη. Ναζλίδη. Ποίημα ποιημάτων, ωστόσο οι παιώνιές σου φίλε ποιητή!

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 22.05.2018)