Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2020

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ


ΣΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ


Γράφει ο Χριστόφορος Κορυφίδης*
Στα χρόνια της ύστερης νιότης μου, συμφώνησα με τον εαυτό μου να εκτιμώ και να σέβομαι, ό,τι έχει επιβιώσει πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια.
Στην ίδια περίπου περίοδο, συμφώνησα, επίσης με τον εαυτό μου, να εκτιμώ και να σέβομαι τις υπαρξιακές αναζητήσεις των συνανθρώπων μου, φίλων και μη.
Η ποιητική σου συλλογή «Τα χελιδόνια του μοναχού» ξανάφεραν στο μυαλό μου εκείνες τις συμφωνίες μου. Και μου θύμισαν πόσο δύσκολο και χαοτικό μου ήταν, να παντρέψω τον Ελληνισμό με τον Χριστιανισμό, τον Καζαντζάκη με τον Παπαδιαμάντη, τον Καβάφη με τον Σολωμό, τον Βελουχιώτη με τον Ζέρβα, τον Θεοδωράκη με τον Χατζηδάκη, τον Βενιζέλο, με τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου…
Κι όμως τους πάντρεψα σε σύνθεση, παίρνοντας από τον καθέναν, ό,τι ωραίο διέθετε ή πρόσφερε, με αποτέλεσμα, η νοερή αυτή σύνθεσή μου, να συγκεκριμενοποιήσει την εικόνα της Ελλάδας, μέσα μου.
Εκτιμώ ότι «Τα χελιδόνια του μοναχού» θα βοηθήσουν πολλούς νέους Έλληνες, ακριβώς, στο να συγκεκριμενοποιήσουν μέσα τους, την εικόνα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι μεγάλη προσφορά. Μεγάλη και άμεση βοήθεια σ’ όλους μας.
Πρέπει να σου ομολογήσω ότι απλά περιδιάβηκα τις 90 σελίδες της συλλογής σου, στην ηλεκτρονική της έκδοση, που συνωμότησε σαφώς υπέρ σου.
Τα ποιήματά σου όμως, δεν είναι για να τα περιδιαβαίνεις έτσι, ούτε στην ηλεκτρονική τους-τόσο απαλή και εύηχη μορφή. Τα ποιήματά σου απαιτούν μελέτη. Μελέτη, επεξεργασία και διαλογισμό. Έτσι έκανα πάντα με τις δημιουργίες σου, έτσι θα κάνω και τώρα με «Τα χελιδόνια του μοναχού».

*Ο Χριστόφορος Κορυφίδης διετέλεσε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, από το 1994-2006. Επίσης διετέλεσε πρόεδρος Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ και πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ)

2 σχόλια:

  1. Ιδιαίτερα αγαπητικό, αλλά και εξομολογητικό το σημείωμα του Χριστόφορου Κορυφίδη, φίλου ζωής για ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ. Και βέβαια ξεχωριστή η ματιά του... Και πάλι και πολλάκις ευχαριστώ, φίλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι ξεχωριστές ματιές Φίλε μου, δεν σε αναγνωρίζουν απλά. Σε καταξιώνουν!!!(συμπληρώνω)...και σε καθιστούν (με την επιπρόσθετη ώθησή τους), δια-κοινοτική, δια-ταξική, δια-κομματική και γιατί όχι υπερ-εθνική, προσωπικότητα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή