ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΑ ΜΝΗΜΑΤΑ ξεχάσανε να μας φορολογήσουν/ ετσά που παν τα πράγματα θαρρώ πως δε θ' αργήσουν. Μαντινάδα επικαιρότητας από τον Ηλία τον Σταματάκη. Μην τους βάζεις ιδέες, Ηλία, είναι ικανοί για όλα, αυτοί. Κι ύστερα ό,τι μας έρθει να μην το βαρεθούμε.
ΘΕΛΩ ΝΑ ζήσω! Μια κραυγή γραμμένη στα πλακάκια της Αγοράς. Για να τη διαβάζουν τουλάχιστον οι περαστικοί πριν την ποδοπατήσουν. Με μαύρα γράμματα. Πιο μαύρα δεν γίνεται. Μια κραυγή λευκή, όπως το χιόνι που στραφταλίζει στις Μαδάρες...
Ο ΚΟΣΜΟΣ καίγεται κι αυτοί στον κόσμο τους. Για τους υπουργούς της κυβέρνησης το γράφω. Τι ήταν πάλι η βόμβα βυθού, θαλάσσης και αέρος που εξαπέλυσε κυριακάτικα ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Ακούς εκεί, μόνο σε αποικία θα μπορούσε να είναι υποψήφιος ο Γιώργος! Οντεν οργιστεί ο Θεός του μελίντακα, του δίνει φτερά, έλεγαν οι παλιοί μας.
ΜΕΡΚΕΛ ΕΝΑΝΤΙΟΝ Σαρκοζί και Σαρκοζί εναντίον Μέρκελ. Δύο γαϊδάροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα, το σχόλιο που έκανε για τον υποτιθέμενο (;) καβγά τους ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Η Ευρώπη ανήκει στους λαούς της, εξακολουθεί να πιστεύει.
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ έχουν πάρει φόρα, φόρα κατηφόρα, δεν θα αφήσουν ούτε κολυμπηθρόξυλο στην ύπαιθρο οι κυβερνώντες. Και πολύ... κακοκράτης, αυτός ο «Καλλικράτης», εν τέλει...
«ΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ έλεγχο και φοβέρα θα πάει μπροστά η χώρα! Με το που άρχισαν οι συλλήψεις για ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο αρκετά εκατομμύρια ευρώ έχουν εισρεύσει στα ταμεία του κράτους». Αυτά, μεταξύ άλλων, έγραψε, εν είδει σχολίου, τις προάλλες στη σελίδα μου στο φέισμπουκ ο φίλος Γιάννης Κοκκινάκης. Για να δούμε τι θα δούμε, Γιάννη!
ΝΙΚΟΛΑΕ, ΝΙΚΟ, Νικολή, Νικολάκη, Νικόλα, Νίκη και Νικολέτα, χρόνια σας πολλά και καλά. Χρόνια πολλά και στους ναυτικούς μας που γιορτάζουν, επίσης, σήμερα. Του Αγίου Νικολάου, του Αγίου της θάλασσας, μην ξεχνιόμαστε. Καραβοκύρη τον θέλει ο λαός μας, πάντα βρεγμένα τα ρούχα του απ' τα κύματα, πάντα έτοιμος να σώσει όποιο καράβι κινδυνεύει, ετούτο!
Ο Αϊ ΝΙΚΟΛΑΣ έρχεται τα χιόνια φορτωμένος, λέει μια παροιμία. Ως τ' Αγιού χειμώνα οι τοίχοι βράζουνε/ κι από 'κειδά και πέρα αποξυλιάζουνε, έλεγε η μάνα μου.
ΔΕΙΤΕ, ΑΝ έχετε διάθεση και κάποιους στίχους... επιπέδου που μου έστειλε ο Κώστας ο Μπετινάκης, στη θέση του ιστορικού ανέκδοτου. α) Λάκης Σκουτάρης: «Είμαι ένας άνθρωπος τρελός/ σχιζοφρενής και μανιακός/ που μες στην τρέλα μου ο φτωχός,/ ψάχνω για να 'βρω λίγο φως». β) Στέλλα Μπεζαντάκου: «Στο κορμί μου σαν μπλουζάκι σε φορώ και δεν σ' αλλάζω/ στη ζωή μου κολλητό μου ρούχο που ποτέ δε βγάζω». γ) Εφη Θώδη: «Θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις/ θέλω να ευχαριστηθείς και να μ' ευχαριστήσεις».
«Η συνεδρίαση έληξε./ Στους φακέλους οι απόψεις/ των εμπειρογνωμόνων./ Με μια κλειστή κατακραυγή/ για την αναπτυσσόμενη ανυδρία/ για την εκτεινόμενη φθορά/ οι καρποί/ βογκώντας/ τρίζοντας/ σπάζοντας/ δεν έχουν τη δύναμη να/ εξεγερθούν κατά των ωροδεικτών./ Κ' οι πρόγονοι στο φθασμένο/ τοίχο καρφωμένοι/ με αγανάκτηση/ μέσα στη φθορά/ περιμένουν τους κληρονόμους».
Το ποίημα «Αναμονή» του Δημήτρη Κακαβελάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)