ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Ο ΗΛΙΟΣ ΣΤΟ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ηλιοστάσιο σήμερα. Αυτό πάει να πει βασικά δύο πράγματα. Οτι σήμερα έχουμε τη μικρότερη μέρα και τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου και ότι από αύριο η μέρα θα μεγαλώνει και η νύχτα θα μικραίνει. Μέχρι τις 22 Μαρτίου, που η μέρα θα... ισοφαρίσει τη νύχτα και θ? αρχίσει να την ξεπερνά. Και επισήμως, χειμώνας! Και τι χειμώνας!

«ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΗ» ΝΙΩΘΕΙ (αυτή και η γενιά της) «στην αναμονή για το μέλλον σε μια πατρίδα που έχει χάσει τον μπούσουλα», η μόλις 23 ετών, καθημερινή αναγνώστρια των «πεταχτών» κατά δήλωσή της, Μανωλία Ρουμπεδάκη, απ? την Κάινα. Το ποίημα του Ντίνου Χριστιανόπουλου «Οταν σε περιμένω», που μιλά για τους «τσαλακωμένους», σκέφτηκε, λέει, όπως μου γράφει σε μήνυμα που μου έστειλε μέσω Διαδικτύου, όταν διάβασε το «πεταχτό» της προηγούμενης Πέμπτης, στο οποίο έλεγα μεταξύ των άλλων «να είμαστε παρόντες στην ανατολή του ήλιου, στο ξεκίνημα της καινούργιας, της όποιας καινούργιας μέρας».

«ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΑΡΚΕΣΤΩ στον ήλιο που ανατέλλει ή στη μέρα που ξεπροβάλει όταν ο τόπος τούτος με διώχνει κι άνθρωποι με απογοήτευσαν», αναρωτιέται η Μανωλία και συνεχίζει: «Κάθε μέρα μοιάζει ίδια, όχι καινούργια και ξέρω καλά πως σε κάνα χρόνο, κάθε φορά που ο ήλιος θα ανατέλλει, θα ?μαι μακριά, όχι μόνο απ? την Κάινα, μα κι απ? την Ελλάδα». Για να καταλήξει: «Δύσκολα, μα θα αισιοδοξούμε!».

ΑΣ ΟΨΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΟΙ! Μια πρώτη απάντηση στα που γράφει η Μανωλία, που ειρήσθω εν παρόδω έχει κάνει λαμπρές σπουδές, θέλω, όμως και διά της στήλης να της πω, ότι μένω στο «μα θα αισιοδοξούμε» του τέλους. Εχει τόση, μα τόση δύναμη, που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Τίποτα δεν χάνεται, αν δεν το αφήσουμε να χαθεί...

ΧΑΙΡΟΜΑΙ, ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΩ, όταν μου λένε, ότι διαβάζουν τα «πεταχτά» μου. Χαίρομαι, όμως, διπλά και τρίδιπλα όταν δηλώνουν αναγνώστες των, νέα παιδιά, και μάλιστα του επιπέδου της Μανωλίας!

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΦΥΤΕΨΕΣ ελπίδα στην καρδιά μου/ και στην ελπίδα γιασεμί κι απλώνω τη χαρά μου. Της αρέσει, λέει, ο Ηλίας ο Σταματάκης, η μαντινάδα, αλλά θέλει να τη δει και στα «Χανιώτικα νέα». Να μην της χαλάσουμε χατίρι, μέρες που είναι, Ηλία! Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για τη «μελαχρινή χαρά» σου...

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΧΕΙΜΩΝΑ στο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Β? Εθνικής κατηγορίας, ο Α.Ο. Πλατανιάς! Απίστευτο κι όμως αληθινό. Ενα το κρατούμενο! Κι ας μην έβαλε τελικά χθες το κερασάκι στην τούρτα της φετινής χρονιάς, αφού ηττήθηκε στο γήπεδο του Μάλεμε από την Κέρκυρα και δεν προκρίθηκε στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδος...

ΘΑΝΑΣΗ ΔΕΙΚΤΑΚΗ, συγγραφέα, πρόεδρο του Συλλόγου Προβολής Κισάμου «Η Γραμπούσα». Συλλεκτικό και το φετινό, το 22ο (!), ημερολόγιο που κυκλοφορήθηκε απ? τον Σύλλογο σου και το οποίο αναφέρεται στις Γέφυρες της Κισάμου, Θανάση. Οντως τις θαύμασα έτσι όπως γεφυρώνουν τις σελίδες του Ημερολογίου και κάνω την ίδια με σένα και τους άξιους συνεργάτες του ευχή. Να εξακολουθήσουν να σηκώνουν για πολλά χρόνια τα βάρη των διαβατών γεφυρώνοντας το παρελθόν με το μέλλον!

ΟΤΑΝ Ο ΚΑΙΣΑΡΑΣ ΕΙΧΕ διαβεί τις Αλπεις και περνούσε από κάποια ασήμαντη πολίχνη που φαινόταν άθλια και είχε ελάχιστους κατοίκους, οι φίλοι του γελώντας και αστειευόμενοι έλεγαν: «Αραγε και εδώ υπάρχουν φιλοδοξίες για τα αξιώματα και άμιλλα για τα πρωτεία και φθόνοι των δυνατών μεταξύ τους;». Τότε ο Καίσαρας τους απάντησε με σοβαρότητα: «Εγώ τουλάχιστον θα ήθελα πιο πολύ να είμαι πρώτος εδώ, παρά δεύτερος στη Ρώμη». Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της ιστορίας» (εκδ. «Σαββάλας»).

«Οταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,/ ο νους μου πάει στους τσαλακωμένους,/ σ? αυτούς που ώρες στέκονται σε μία ουρά,/ έξω από μία πόρτα ή μπροστά σ? έναν υπάλληλο,/ κι εκλιπαρούν με μια αίτηση στο χέρι/ για μια υπογραφή, για μια ψευτοσύνταξη./ Οταν σε περιμένω και δεν έρχεσαι,/ γίνομαι ένα με τους τσαλακωμένους».
Το ποίημα «Οταν σε περιμένω» του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (22.12.2011)