ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ ταλαίπωρη Ελλάδα/ που όλοι σε αρμέγουνε σαν να ’σουν αγελάδα/ κι αν στέρεψε το γάλα σου και βγάζεις μόνο αίμα/ εκείνοι με το αίμα σου κάνουνε πλούσιο γεύμα'. Απ’ τα 'χιουμοριστικά πρωτοχρονιάτικα κάλαντα' του γνωστού και μη εξαιρετέου Παύλου (Παβλή) Πολυχρονάκη, που μόλις κυκλοφορήθηκαν. Τα όποια σχόλια εκ μέρους μου περιττεύουν.

'ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΟ ΝΙΩΘΕΙ ένα παιδί που πριν λίγα χρόνια τίμησε την Ελλάδα και το σχολείο της με παγκόσμιο βραβείο έκθεσης. «Τσαλακωμένο» νιώθει ένα παιδί με λαμπρές σπουδές και λαμπρό ήθος. Δυστυχώς, αυτά τα παιδιά, όπως και τόσα άλλα, η μαμά πατρίδα δεν τα χρειάζεται. Τα διώχνει σαν κάτι περιττό, σαν κάτι επιζήμιο. Μην ξεχνάς, καλή μου Μανωλία, ότι το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή'. Τα που έγραψε η φίλη μου Ειρήνη Καλαϊτζάκη, την προηγούμενη Πέμπτη, 21 Δεκεμβρίου, στη σελίδα μου στο φέισμπουκ, όπου αναρτώ τα 'πεταχτά', σχολιάζοντας το μήνυμα που μου έστειλε η μόλις 23 ετών Μανωλία Ρουμπεδάκη, στο οποίο έκανε λόγο 'περί τσαλακωμένων' και ειδικότερα για 'τσαλακωμένη' γενιά.

ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΥ ΣΚΟΤΑΔΙ είναι πριν την αυγή. Τίποτε, μα τίποτα δεν μπορεί να σταθεί, εν τέλει, εμπόδιο στον ήλιο ν’ ανατείλει. Μόνο που για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Κάποτε δεν μπορεί παρά να το συνειδητοποιήσουμε.

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ποιος μας πιάνει! Στο πετρέλαιο απάνω πλέουμε ας το πάρουνε χαμπάρι μερικοί - μερικοί που μας κάνουν τα βαριά πεπόνια. Ανάγκη θα μας έχουν οσονούπω.


ΣΚΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥ με όπλα σκουπόξυλα προχθές στον ναό της Γέννησης του Χριστού στη Βηθλεέμ. Μέχρι και τα άχερα της φάτνης, αν υπήρχαν, ήταν έτοιμοι να συνοριστούν οι μοναχοί. Ζητούμενο όχι μόνο το επί γης, αλλά και επί φάτνης ειρήνη.

Ο ΕΝΑΣ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟ σκοινί από ’δω, ο άλλος από κει και ο παράλλος από παραπέρα. Να το πούμε αλλιώς. Ο καθένας απ’ τους τρεις συνεταίρους τον χαβά του. Καημένε Παπαδήμο, κακομοίρα Ελλάδα...

'ΕΠΡΕΠΕ Ν’ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ το Μνημόνιο. Επρεπε η χώρα να είχε δανειστεί εγκαίρως ώστε να μην οδηγηθεί στο Μνημόνιο, όμως, και από τη στιγμή που η κυβέρνηση το υπόγραψε, δεν διαπραγματεύτηκε σωστά, αποδείχτηκε ανίκανη'. Ποιος τα είπε αυτά; 'Ο από τον Αρη εσχάτως ελθών, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Χωρίς ίχνος ντροπής'. Από τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 22-12-11) το σχόλιο.

'ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ο Ιωσήφ και ο μικρός Χριστός έφυγαν για την Αίγυπτο κυνηγημένοι από τον Ηρώδη. Περιπλανήθηκαν τότε σε μέρη αφιλόξενα και άγνωστα και τελικά κατάληξαν να μείνουν κάτω από μια χουρμαδιά, που βρέθηκε στον δρόμο τους και που στάθηκε πολύτιμη στη δύσκολη κατάστασή τους. Τους προφύλαξε με τη σκιά της και τους έδωσε τους γλυκούς χουρμάδες της να τραφούν. Από τότε κι ύστερα όλα τα κουκούτσια των χουρμάδων έχουν το κεφαλαίο θήτα, το πρώτο γράμμα της λέξης Θεοτόκος, σαν ενθύμιο της φιλοξενίας που πρόσφερε το δέντρο στην Αγία Οικογένεια. Από το βιβλίο του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη 'Από τη Γέννα του Χριστού ως την Ανάστασή Του'.

'Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου,/ που γενναιόδωρα,/ Μόλις στος φως του ήλιου βρέθηκα/ Την χαρά μου έδωσε/ Τη ζωή μέσα από τον κόρφο της μάνας μου/ Να ρουφώ/ Και το αίσθημα της ευτυχίας μου χάρισες/ Και το χαμόγελο,/ Να την εκφράζω/ Να τη μοιράζομαι'.
Το ποίημα 'Προσευχή του ολίγων εβδομάδων Τζέισον και όλων των νηπίων' της Ιωάννας Τζουγκράκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)