Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη: " Όταν γίνεις ποίημα"
Η παρουσίαση στην Κρητική Εστία Αθηνών
Ρεπορτάζ: Φίλιππος Ζάχαρης
“Οταν γίνεις ποίημα” ή μάλλον όταν η πένα αποκαλύπτει ποικίλες συναισθηματικές καταστάσεις που οι διάλογοι δεν επαρκούν για να τις εκφράσουν.
Ο δάσκαλος, ποιητής και δημοσιογράφος Βαγγέλης Κακατσάκης, με καταγωγή από το χωριό Νίππος, είναι γνωστός σε όλη τη χανιώτικη κοινωνία.
Ξεχωρίζει για το ήθος και τη λεβεντιά του, αλλά πάνω απ’ όλα για την αποκαλυπτική του γραφή, δείγμα ενός ανθρώπου που συλλαμβάνει και αιχμαλωτίζει με περισσό συναίσθημα τις λέξεις, αλλά πάνω απ’ όλα τις πιο απόκρυφες πλευρές της ψυχής. Τον Βαγγέλη τον γνωρίζω περίπου 13 χρόνια που γράφω στην εφημερίδα, χρόνος αρκετός για να εξάγω τα πολύ θετικά συμπεράσματα για την προσωπικότητά του. Την Κυριακή βρέθηκα στην Κρητική Εστία στην Αθήνα, όπου σε μια εξαιρετική τελετή παρουσιάστηκε η νέα του ποιητική συλλογή με τίτλο “Οταν γίνεις ποίημα”. Το κατά πόσο το κρητικό στοιχείο των Αθηνών και πέριξ τιμά τον Βαγγέλη φάνηκε από το πλήθος του κόσμου -επωνύμων και ανωνύμων- που κατέκλυσαν την αίθουσα της Κρητικής Εστίας.
Είναι και αυτό ένα ακόμη προτέρημα του πνευματικού αυτού ανθρώπου να τραβά την προσοχή και να τυγχάνει σεβασμού από πολύ κόσμο και όχι απαραίτητα μόνο Κρήτες. Ο Βαγγέλης εκεί σεμνός και ευγενικός, αλλά πάνω απ’ όλα ανοιχτόκαρδος, χαιρετούσε και ευχαριστούσε έναν – έναν τους προσκεκλημένους. «Μαθητή θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου», δήλωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του. Απομονώνω αυτή τη φράση από τον σύντομο λόγο του, γιατί απλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση και αποτελεί δείγμα ενός ατόμου χαμηλών τόνων και διακριτικότητας. Ομως τα καλά λόγια για τον ποιητή και δάσκαλο τα είπαν οι ομιλητές. Ο διευθυντής του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Νίκος Παπαδάκης, υπογράμμισε τον σεβασμό στο πρόσωπο του Βαγγέλη Κακατσάκη, αποκαλώντας τον «σύγχρονο δημιουργό με ευρύτητα πνεύματος, μια προσωπικότητα που έχει αναδειχθεί παγκρήτια». Και είναι έτσι. Με συντροφιά το μολύβι, το χαρτί και τη γομολάστιχα, όπως εύστοχα παρατήρησε ο πρόεδρος των σωματείων Αποκορώνου, Γιάννης Τερεζάκης, ο Βαγγέλης Κακατσάκης φιλοτεχνεί την προσωπικότητα των γονέων του, φρεσκάρει τις αναμνήσεις, και αφουγκράζεται την κοινωνία και τις εκφάνσεις της. Περιττό να αναφέρω τις διακρίσεις του Βαγγέλη. Είναι τόσες πολλές, όση και η αστείρευτη δημιουργική του δύναμη. Στον ποιητή και δάσκαλο αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους o επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνος Στεφανίδης, και η ποιήτρια Αγγελική Σιδηρά. Ο πρώτος μίλησε για το τρίπτυχο δραστηριότητας του (πολίτης – δάσκαλος – ποιητής), αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι γράφει πολύ λιγότερα απ’ όσα μπορεί. Η δεύτερη, για τα προσωπικά βιώματα που αναδύονται από τα ποιήματά του. Η εκδήλωση όμως για την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Βαγγέλη Κακατσάκη είχε και άλλες ξεχωριστές στιγμές καθώς διανθίστηκε από την απαγγελία ποιημάτων του από την ηθοποιό Νεκταρία Γιαννουδάκη και τον πολύ καλό συντονισμό από τον συνάδελφο δημοσιογράφο – ραδιοφωνικό παραγωγό Γιάννη Κριαράκη. Ξεχωριστή επίσης σημασία είχαν οι χαιρετισμοί από τα κρητικά σωματεία και συλλόγους μεταξύ των οποίων και ο Σύνδεσμος Νιππιανών Αττικής, το χωριό της καταγωγής του δάσκαλου – ποιητή. Θα έλεγα λοιπόν πως η βραδιά ήταν χαρακτηριστική της εμβέλειας του Βαγγέλη Κακατσάκη. Ενός ανθρώπου που μέσα από τα ποιήματά του, τις στήλες του στα “Χανιώτικα νέα”, άλλα πάνω απ’ όλα τη θητεία του ο παιδαγωγός, προσπαθεί σε όλη του τη ζωή να επικοινωνήσει με τον κόσμο με έναν τρόπο που δείχνει την ποιότητα του χαρακτήρα του. Τον Βαγγέλη, που όπως σας είπα τον γνωρίζω 13 χρόνια, όποτε συναντιόμαστε τον βλέπω πάντα με το στυλό και τις σημειώσεις του. Εναν άνθρωπο με ξεχωριστές ευαισθησίες αλλά πάνω απ’ όλα ακούραστο δημιουργό εικόνων και αναμνήσεων. «Από τη ράχη του έψιλον το “ψι” περιμάζεψα και το “χα” της χαράς μου δίπλα του το ’βαλα. Να μια “ψίχα” του έρωτα, τροφή της ψυχής μου». Η λιτή ποίηση του Βαγγέλη Κακατσάκη σε όλο της το μεγαλείο, όταν οι λέξεις μεταπλάθουν την πραγματικότητα και ο άνθρωπος γίνεται στην κυριολεξία ποίημα.
Ο δάσκαλος, ποιητής και δημοσιογράφος Βαγγέλης Κακατσάκης, με καταγωγή από το χωριό Νίππος, είναι γνωστός σε όλη τη χανιώτικη κοινωνία.
Ξεχωρίζει για το ήθος και τη λεβεντιά του, αλλά πάνω απ’ όλα για την αποκαλυπτική του γραφή, δείγμα ενός ανθρώπου που συλλαμβάνει και αιχμαλωτίζει με περισσό συναίσθημα τις λέξεις, αλλά πάνω απ’ όλα τις πιο απόκρυφες πλευρές της ψυχής. Τον Βαγγέλη τον γνωρίζω περίπου 13 χρόνια που γράφω στην εφημερίδα, χρόνος αρκετός για να εξάγω τα πολύ θετικά συμπεράσματα για την προσωπικότητά του. Την Κυριακή βρέθηκα στην Κρητική Εστία στην Αθήνα, όπου σε μια εξαιρετική τελετή παρουσιάστηκε η νέα του ποιητική συλλογή με τίτλο “Οταν γίνεις ποίημα”. Το κατά πόσο το κρητικό στοιχείο των Αθηνών και πέριξ τιμά τον Βαγγέλη φάνηκε από το πλήθος του κόσμου -επωνύμων και ανωνύμων- που κατέκλυσαν την αίθουσα της Κρητικής Εστίας.
Είναι και αυτό ένα ακόμη προτέρημα του πνευματικού αυτού ανθρώπου να τραβά την προσοχή και να τυγχάνει σεβασμού από πολύ κόσμο και όχι απαραίτητα μόνο Κρήτες. Ο Βαγγέλης εκεί σεμνός και ευγενικός, αλλά πάνω απ’ όλα ανοιχτόκαρδος, χαιρετούσε και ευχαριστούσε έναν – έναν τους προσκεκλημένους. «Μαθητή θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου», δήλωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του. Απομονώνω αυτή τη φράση από τον σύντομο λόγο του, γιατί απλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση και αποτελεί δείγμα ενός ατόμου χαμηλών τόνων και διακριτικότητας. Ομως τα καλά λόγια για τον ποιητή και δάσκαλο τα είπαν οι ομιλητές. Ο διευθυντής του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Νίκος Παπαδάκης, υπογράμμισε τον σεβασμό στο πρόσωπο του Βαγγέλη Κακατσάκη, αποκαλώντας τον «σύγχρονο δημιουργό με ευρύτητα πνεύματος, μια προσωπικότητα που έχει αναδειχθεί παγκρήτια». Και είναι έτσι. Με συντροφιά το μολύβι, το χαρτί και τη γομολάστιχα, όπως εύστοχα παρατήρησε ο πρόεδρος των σωματείων Αποκορώνου, Γιάννης Τερεζάκης, ο Βαγγέλης Κακατσάκης φιλοτεχνεί την προσωπικότητα των γονέων του, φρεσκάρει τις αναμνήσεις, και αφουγκράζεται την κοινωνία και τις εκφάνσεις της. Περιττό να αναφέρω τις διακρίσεις του Βαγγέλη. Είναι τόσες πολλές, όση και η αστείρευτη δημιουργική του δύναμη. Στον ποιητή και δάσκαλο αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους o επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνος Στεφανίδης, και η ποιήτρια Αγγελική Σιδηρά. Ο πρώτος μίλησε για το τρίπτυχο δραστηριότητας του (πολίτης – δάσκαλος – ποιητής), αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι γράφει πολύ λιγότερα απ’ όσα μπορεί. Η δεύτερη, για τα προσωπικά βιώματα που αναδύονται από τα ποιήματά του. Η εκδήλωση όμως για την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του Βαγγέλη Κακατσάκη είχε και άλλες ξεχωριστές στιγμές καθώς διανθίστηκε από την απαγγελία ποιημάτων του από την ηθοποιό Νεκταρία Γιαννουδάκη και τον πολύ καλό συντονισμό από τον συνάδελφο δημοσιογράφο – ραδιοφωνικό παραγωγό Γιάννη Κριαράκη. Ξεχωριστή επίσης σημασία είχαν οι χαιρετισμοί από τα κρητικά σωματεία και συλλόγους μεταξύ των οποίων και ο Σύνδεσμος Νιππιανών Αττικής, το χωριό της καταγωγής του δάσκαλου – ποιητή. Θα έλεγα λοιπόν πως η βραδιά ήταν χαρακτηριστική της εμβέλειας του Βαγγέλη Κακατσάκη. Ενός ανθρώπου που μέσα από τα ποιήματά του, τις στήλες του στα “Χανιώτικα νέα”, άλλα πάνω απ’ όλα τη θητεία του ο παιδαγωγός, προσπαθεί σε όλη του τη ζωή να επικοινωνήσει με τον κόσμο με έναν τρόπο που δείχνει την ποιότητα του χαρακτήρα του. Τον Βαγγέλη, που όπως σας είπα τον γνωρίζω 13 χρόνια, όποτε συναντιόμαστε τον βλέπω πάντα με το στυλό και τις σημειώσεις του. Εναν άνθρωπο με ξεχωριστές ευαισθησίες αλλά πάνω απ’ όλα ακούραστο δημιουργό εικόνων και αναμνήσεων. «Από τη ράχη του έψιλον το “ψι” περιμάζεψα και το “χα” της χαράς μου δίπλα του το ’βαλα. Να μια “ψίχα” του έρωτα, τροφή της ψυχής μου». Η λιτή ποίηση του Βαγγέλη Κακατσάκη σε όλο της το μεγαλείο, όταν οι λέξεις μεταπλάθουν την πραγματικότητα και ο άνθρωπος γίνεται στην κυριολεξία ποίημα.
*Για την ιστορία: Την εκδήλωση στην Αθήνα διοργάνωσαν η Ομοσπονδία Σωματείων Αποκορώνου σε συνεργασία με την Κρητική Εστία, τον Σύνδεσμο Νιππιανών Αττικής «Ο Τίμιος Σταυρός», το Κοινωφελές Ιδρυμα «Αγία Σοφία» και τις εκδόσεις «Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης – Πυξίδα της Πόλης». Εκτός από το «Οταν γίνεις ποίημα» έχουν εκδοθεί και τα εξής βιβλία του «Τα άλογα του χρόνου» (ποιήματα), 1973, «ΚΑΖΟΒΑΡ» (ποιήματα), εκδ. ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, Αθήνα 1987 (2 εκδόσεις), «Τα γράμματα της Παναγίας» (πεζά), Έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, Κίσαμος, 2013, «στα πεταχτά – επιλογή από το 2012» (χρονογραφήματα) εκδ. Κοινωφελές Ίδρυμα «Αγία Σοφία», Χανιά, 2013.
Χανιώτικα νέα (15.10.2013)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/%ce%bf%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%ce%bc%ce%b1/#ixzz2hshP0rKq
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου