Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


“ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ το βράδυ θα ’ρθει/ δώσ’ μου μάνα καινούργια αλλαξιά/ τα παιδιά περιμένουν στο λιμάνι/ στο μπαλκόνι καθισμένη η κοπελιά…”. Ν’ ακούω ξανά και ξανά τον Γρηγόρη Μπιθικώτση να τραγουδά με τη θεσπέσια φωνή του αυτό το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη και να χάνομαι ρεμβάζοντας. Σαββατόβραδο απόψε, ό,τι καλύτερο μια βόλτα στο λιμάνι της πόλης μας…
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ το βράδυ θα ’ρθει/ δώσ’ μου μάνα καινούργια αλλαξιά/ τα παιδιά περιμένουν στο λιμάνι/ στο μπαλκόνι καθισμένη η κοπελιά…”. Ν’ ακούω ξανά και ξανά τον Γρηγόρη Μπιθικώτση να τραγουδά με τη θεσπέσια φωνή του αυτό το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη και να χάνομαι ρεμβάζοντας. Σαββατόβραδο απόψε, ό,τι καλύτερο μια βόλτα στο λιμάνι της πόλης μας…
ΞΑΝΑΝΕΒΗΚΕ η θερμοκρασία, καλοσύνεψε ο καιρός. Ν’ αργήσει, όσο γίνεται ν’ αργήσει, να ’ρθει ο χειμώνας με τα κρύα και τις παγωνιές του. Στα ύψη η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης κι άντε να τη φτάσεις.
ΔΥΣΚΟΛΟΣ, πολύ δύσκολος, σε όλα τα επίπεδα, προβλέπεται να είναι ο επερχόμενος χειμώνας. Πληθαίνουν διαρκώς καθημερινά οι συμπολίτες μας που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Πάλι καλά που εξακολουθεί να λειτουργεί και να λειτουργείται η αλληλεγγύη.
“Η ΠΥΛΗ του Παραδείσου και η οπή της Κολάσεως ευρίσκονται πλειότερον συνορεύουσαι, παρ’ όσον συνήθως τοις φαντάζονται οι άνθρωποι”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ μέτρα! Πήραμε! Να ξαναπάρετε! Ξαναπήραμε! Να ξανα-ξαναπάρετε! Ξανα-ξαναπήραμε! Να ξανα-ξανα-ξαναπάρετε! Ξανα-ξανα-ξαναπήραμε! Να ξανα-ξανα-ξανα-ξαναπάρετε! Βρήκαν και παίζουν οι τροϊκανοί ή μου φαίνεται; Το ως εδώ και μη παρέκει δεν θα το ακούσουν κάποια φορά;
“ΕΙΝΑΙ μήπως καιρός για πάγκοινη επαγρύπνηση και συνέγερση τόσο στην Εκκλησία της Κύπρου όσο και την Εκκλησία της Ελλάδος;”. Ρητορική η ερώτηση που κάνει στη στήλη του “9 μποφόρ” στην εφημ. “Χριστιανική” (Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013), ο “βοριάς”. Και η Εκκλησία της Ελλάδας και η Εκκλησία της Κύπρου και βέβαια η Εκκλησία της Κρήτης κάνουν, μέσω της αλληλεγγύης, το καθήκον τους. Το καλό να λέγεται.
“ΦΕΓΓΑΡΙ κάθε που σε δω μια μαντινάδα γράφω/ εσύ με κάνεις ποιητή ακόμα και ζωγράφο”. Πανσέληνος, η πανσέληνος του Οκτώβρη, απόψε και ο Ηλίας ο Σταματάκης δεν το ξεχνά. Ενα μεγάλο βιβλίο γεμίζουν οι μαντινάδες που έχει γράψει για το φεγγάρι. Και ποιητής και ζωγράφος του φεγγαριού ο Ηλίας!
ΟΤΑΝ ο Δαρείος είχε στείλει κήρυκες στη Σπάρτη, για να ζητήσουν γην και ύδωρ ως σημεία υποταγής, οι Σπαρτιάτες τους έριξαν σε πηγάδι, για να πάρουν, όπως είπαν, από εκεί αυτά που ζητούσαν. Για το αμάρτημά τους αυτό οι οιωνοί στις θυσίες τους δεν ήταν καλοί. Αποφάσισαν, λοιπόν, να στείλουν κήρυκες στα Σούσα, με σκοπό να τους σκοτώσουν οι Πέρσες και να υπάρξει, έτσι, εξιλέωση για το σφάλμα τους. Δύο πολίτες από εξέχουσες οικογένειες της Σπάρτης, ο Σπερθίας και ο Βούλης, προσφέρθηκαν εθελοντικά να θυσιαστούν για την πατρίδα τους και στάλθηκαν στην Περσία. Στην πορεία τους για τα Σούσα σταμάτησαν στην περιοχή ενός Πέρση αξιωματούχου του Υδάρνη. Αυτός τους συμβούλευσε, φέρνοντας ως παράδειγμα τον εαυτό του, να δηλώσουν υποταγή στον Μεγάλο Βασιλιά για να ανταμειφθούν πλουσιοπάροχα απ’ αυτόν. Εκείνοι του απάντησαν ότι μιλά αφενός ως έμπειρος και αφετέρου ως άπειρος. Ως έμπειρος, όταν φέρνει ως παράδειγμα τον εαυτό του και ως άπειρος επειδή δεν έχει γνωρίσει την ελευθερία. Αν λοιπόν την είχε γνωρίσει, θα τους συμβούλευε όχι μόνο να μη γίνουν δούλοι για να αποκτήσουν χρήματα, αλλά να πολεμήσουν γι’ αυτήν ακόμη και με τσεκούρια.  (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Το Σαββάτο το βράδυ φτάνει/ δώσ’ μου μάνα καινούργια αλλαξιά/ τα παιδιά περιμένουν στο λιμάνι/ στο μπαλκόνι καθισμένη η κοπελιά./ Μοσχοβολούν οι γλάστρες,/ μοσχοβολάει ο σγουρός βασιλικός,/ μοσχοβολάει κι η αγάπη,/ κύμα με κύμα μεγαλώνει ο ωκεανός./ Πάμε βόλτα στα Χανιά στην κάτω γειτονιά/ να πάρουμε μια βάρκα με πανιά./ Πάμε βόλτα στα Χανιά στην κάτω γειτονιά/ στη θάλασσα να βγούμε στ’ ανοιχτά./ Το Σαββάτο το βράδυ φως μου/ είμαι πρίγκιπας, είμαι υπουργός/ έχω όλα τα πλούτη του κόσμου/ δικιά μου η θάλασσα κι ο ουρανός δικός/ [...]”.
Από το τραγούδι “Πάμε μια βόλτα στα Χανιά”
(Στίχοι – Μουσική Μίκης Θεοδωράκης,
πρώτη εκτέλεση Γρηγόρης Μπιθικώτσης).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (19.10.2013)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%80%ce%b5%cf%84%ce%b1%cf%87%cf%84%ce%ac-2/#ixzz2iArvoQMn

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου