Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

 Μια προσευχή, μια αρχαία προσευχή, που τη βρήκα τυχαία στις σημειώσεις μου, το πρώτο 'πεταχτό' της στήλης σήμερα. Σε αναζήτηση της αλήθειας. Σε μια διαρκή αναζήτηση της αλήθειας.'ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΙΛΙΑ που συρρικνώνεται μπροστά στη νέα αλήθεια, από την οκνηρία που αρκείται σε μισές αλήθειες (από την αλαζονεία που νομίζει ότι κατέχει όλη την αλήθεια) σώσε μας'
Δείτε περισσότερα...  ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
.
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
! Μια προσευχή, μια αρχαία προσευχή, που τη βρήκα τυχαία στις σημειώσεις μου, το πρώτο 'πεταχτό' της στήλης σήμερα. Σε αναζήτηση της αλήθειας. Σε μια διαρκή αναζήτηση της αλήθειας.'ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΙΛΙΑ που συρρικνώνεται μπροστά στη νέα αλήθεια, από την οκνηρία που αρκείται σε μισές αλήθειες (από την αλαζονεία που νομίζει ότι κατέχει όλη την αλήθεια) σώσε μας'

ΚΑΘΕΤΑ αντίθετος στο να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή είναι ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Το θέμα δεν είναι αν υπάρχει ή δεν υπάρχει κόμμα που το λένε Χρυσή Αυγή ή Μαύρη Δύση, αλλά να κερδηθεί η μάχη εναντίον του φασιστικού μικροβίου που έχει δηλητηριάσει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, η άποψή του. 

ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΣ νόμος θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, υποστηρίζει σε σχόλιό του στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013) 'ο βοριάς'. 'Τα κοινωνικά και τα πολιτικά προβλήματα αντιμετωπίζονται μόνο με κοινωνικά και πολιτικά μέσα και όχι με κατασταλτικούς και αντιδημοκρατικούς νόμους', μας λέει. Δεν αναφέρεται, βέβαια, στις εγκληματικές πράξεις. Αλλου παπά ευαγγέλιο αυτό.

ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ τα τηλέφωνά μας... Δεν παρακολουθούνται τα τηλέφωνά μας... Δεν παρακολουθούνται τα τηλέφωνά μας... Οχι 3, αλλά και 333 φορές να το δηλώσει επίσημα ο ΣΥΡΙΖΑ, πάλι θα βγει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να ξαναζητήσει διάψευση. Λέτε να φταίει μόνο η σάλτσα που βάζει στις απαντήσεις του ο ΣΥΡΙΖΑ;

ΑΝΤΕ ΝΑ τελειώνουμε με τους Τζοχατζοπουλαίους και να παίρνουν σειρά οι Βατοπεδινοί. Απ? τ? απίστευτα και όμως αληθινά. Και κόρακας κοράκου μάτι βγάζει τη σήμερον ημέρα στην ελληνική δημοκρατία, αν τύχει και παραζοριστούν τα πράγματα. 

'ΨΑΡΕΥΕΙ με το δίκαννο και κυνηγά μ? αποχή/ απού ?ναι γέρος κουζουλός από τα νιάτα το ?χει'. Για να ξεχάσουμε την κρίση, μου έστειλε, λέει, αυτήν τη μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Εστω και για λίγο...

ΠΟΛΥ ΘΑ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ ως Χανιώτες να νικούσε το Σάββατο και ο Α.Ο. Πλατανιάς τον Εργοτέλη εκτός έδρας για το πρωτάθλημα της Α? Εθνικής κατηγορίας, όπως νίκησε εντός έδρας για το πρωτάθλημα της Β? Εθνικής ο Α.Ο. Χανιά τον Φωκικό και ο Κισσαμικός, εκτός έδρας μάλιστα, τον Εθνικό Αστέρα για το πρωτάθλημα Γ? εθνικής. Για να δούμε τι θα δούμε στη συνέχεια. Μπάλα είναι αυτή...

ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΒΑΡΑ, φιλόλογο - ποιητή, Αθήνα: Τι υπέροχο που είναι το άρωμα της Δασκαλοσύνης έτσι όπως αναδύεται και μεταδίδεται απ? τα ποιήματά σου, που συμπεριλαμβάνονται στην ποιητική συλλογή 'Ονείρου Οδύσσεια' που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις! Μαζί με το άρωμα της ποίησης που στάζει από κάθε στίχο, βέβαια. Τι ευλογία κι αυτή να τη μεταλαβαίνεις διαβάζοντάς τη! Σ? ευχαριστώ από καρδιάς και για τη συλλογή και τα 'αγαπητικά' σου λόγια!

ΣΤΟ ΠΛΟΙΑΡΙΟ με το οποίο γινόταν το ψάρεμα του ξιφία επέβαιναν δύο άνδρες, ένας που κωπηλατούσε και ένας άλλος που παρατηρούσε τη θάλασσα όρθιος στην πλώρη. Οταν εμφανιζόταν ο ξιφίας, το πλοιάριο πλησίαζε και ο ψαράς από την πλώρη τον κάρφωνε με ένα ειδικό καμάκι. Αυτό ήταν ένα κοντάρι το οποίο κατέληγε σε ένα αιχμηρό αγκίστρι. Μόλις το καμάκι βυθιζόταν στο σώμα του ψαριού, αποχωριζόταν από το κοντάρι, γιατί ήταν πολύ χαλαρά συνδεδεμένο με το αγκίστρι. Το αγκίστρι, όμως, δεν έβγαινε από το σώμα του ξιφία και ήταν δεμένο με ένα μακρύ σκοινί. Ο ψαράς άλλοτε άφηνε και άλλοτε μάζευε λίγο - λίγο το σκοινί, μέχρι να εξαντληθεί το ψάρι. Τότε το τραβούσε σιγά - σιγά στο πλοιάριο. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Και να τη γράψεις/ και να την καταλάβεις/ και περισσότερο να τηνε μεταλάβεις/ χρειάζεται λόγου χάριν/ να έχεις κάνει σαράντα χρόνια καφετζής/ να έχουν βγάλει κιρσούς τα πόδια σου/ για να αξιωθείς να μεταλάβεις τον στίχο του Ελιοτ./ Μέτρησα τη ζωή μου με το κουταλάκι του καφέ/ χρειάζεται να έχεις κάνει χρόνια/ λιθοξόος, ξυλογλύπτης, τροχιστής./ Ωρολογοποιός, μαρμαρογλύπτης,/ ψηφιδοποιός, ξυλουργός./ Να έχεις χάσει δάχτυλα./ Για να αρχίσεις να μπαίνεις/ κάπως/ στο πνεύμα της'. 
To ποίημα 'Δύσκολο πράγμα η ποίηση' του Γιάννη Κουβαρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (08.10.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου