Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΑΓΙΟΣ στη συνείδηση του λαού ήδη ο μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης. 'Μια διαίσθησή μου να προσθέσω: Σύντομα καινούργιο Ναό του δικού μας Αγίου Ειρηναίου θα έχουμε. Και από τα θαύματά του θα ευεργετούμεθα'. Τα που έγραψε, μεταξύ των άλλων, πρόσφατα στην εφημερίδα μας, σ? ένα ωραίο κείμενό της για τον Παππού η Αντωνία Φαλελάκη - Τσουρή. Προσυπογράφουμε άπαντες!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ 'πεταχτή' ματιά, πάντα την Παρασκευή στις σελίδες της εφημερίδας με τα μνημόσυνα του Σαββατοκύριακου. Πολλοί οι γνωστοί και οι φίλοι που βρίσκονται ήδη πριν από σαράντα μέρες μέχρι και έναν χρόνο (ενίοτε και περισσότερο) στη Χώρα των Κεκοιμημένων. ολοι χαμογελαστοί, όλοι, βλέπετε, αγνοούν τον θάνατό τους. Ωσεί παρόντες. Τι κι αν εμείς οι ζώντες οι περιλειπόμενοι μιλώντας γι? αυτούς έχουμε καταργήσει τον ενεστώτα;

ΑΠΟ τις σελίδες των κοινωνικών αρχίζουν πολλοί το διάβασμα της εφημερίδας, της εφημερίδας μας. 'Το κάνω για να... διαπιστώσω ότι εξακολουθώ να είμαι ζωντανός', μου είχε πει πριν από χρόνια ένας φίλος απ? τα παλιά που χαθήκαμε στην πορεία.

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ της Αγγελικής Σιδηρά με τίτλο 'Η νοσταλγία του ενεστώτα' ήταν η αφορμή ν? αρχίσω τα σημερινά 'πεταχτά', έτσι όπως τα άρχισα και να τα συνεχίσω έτσι όπως τα συνέχισα. Πάμε παρακάτω, αλλάζοντας θέμα. Είναι τόσα πολλά αυτά που περιμένουν να βρουν θέση στη στήλη!

ΑΝΑΓΚΗ πάσα να βρει το πολιτικό σύστημα τα κατάλληλα φάρμακα για να θεραπεύσει την ελληνική κοινωνία και προπάντων τη νεολαία μας από το δηλητήριο της Χρυσής Αυγής. Αυτά στο περίπου μου είπε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος σε γενομένη προχθεσινή μας κουβέντα. 'Σαν μου πληγώσεις την καρδιά και μου τηνε μαράνεις/ πρέπει να βρεις τα γιατρικά ύστερα να τη γιάνεις.' Να και η σχετική μαντινάδα που χρησιμοποίησε.

ΜΗΔΕΝΙΚΟ πλεόνασμα και νέα μέτρα βλέπει για την Ελλάδα το ΔουΝουΤου που δεν λέει Να Του Δίνει. Οφθαλμαπάτη το φως στο βάθος του τούνελ ή ψεύτικη παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του; Ούτως ή άλλως το πείραμα με πειραματόζωα τους Ελληνες συνεχίζεται. Με εκτελεστές τους κυβερνώντες.

'ΜΕΓΑ πράγμα είναι να προχωρής προς τα εμπρός, αλλά μέγιστον να στρέφης ενίοτε και προς τα οπίσω το βλέμμα σου'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΑΓΙΟΣ στη συνείδηση του λαού ήδη ο μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης. 'Μια διαίσθησή μου να προσθέσω: Σύντομα καινούργιο Ναό του δικού μας Αγίου Ειρηναίου θα έχουμε. Και από τα θαύματά του θα ευεργετούμεθα'. Τα που έγραψε, μεταξύ των άλλων, πρόσφατα στην εφημερίδα μας, σ? ένα ωραίο κείμενό της για τον Παππού η Αντωνία Φαλελάκη - Τσουρή. Προσυπογράφουμε άπαντες!

ΑΚΟΜΑ κρατά στο Νίππος και στα γυρόχωρα ο απόηχος του πανηγυριού του Τιμίου Σταυρού που έγινε στην αυλή του σχολείου στις 13 Σεπτεμβρίου, την παραμονή της Χάρης του. Ηταν ένα πανηγύρι από τα παλιά, μου είπε ένας συγχωριανός μου τις προάλλες. Και εμνήσθημεν ημερών αρχαίων. Τότε που με μια γαζόζα στα πέντε διασκεδάζαμε μέχρι πρωίας ακούγοντας Πλακιανό, Ρούσο Οικονομάκη και Κουρκούνη. Στη θέση του ο ωραίος σε όλα του Ανδρέας Μανωλαράκης με το 'μανταρίνι' του.

ΑΜΕΣΩΣ μετά τον θάνατο του Μ. Αλέξανδρου πολλές πόλεις εξεγέρθηκαν εναντίον των Μακεδόνων. Ο πόλεμος που ακολούθησε ονομάστηκε Λαμιακός (322 π.Χ.). Για τη συμμετοχή των Αθηναίων στον πόλεμο ο Αθηναίος στρατηγός Λεωσθένης είχε κάνει μεγάλες προετοιμασίες. Βλέποντάς τες, λοιπόν, πολλοί Αθηναίοι ρωτούσαν τον Φωκίωνα πώς του φαίνονταν και αυτός απάντησε ότι ήταν καλές για στάδιο, αλλά όχι για δόλιχο καθώς η πόλη δεν διέθετε ούτε άλλα χρήματα ούτε άλλα πλοία ούτε και άλλους στρατιώτες. Κάνοντας αυτήν την παρομοίωση εννοούσε ότι η Αθήνα ήταν προετοιμασμένη για σύντομο πόλεμο, αλλά όχι και για μακροχρόνιο, αφού ο αγώνας σταδίου ήταν αγώνας ταχύτητας, ενώ ο δόλιχος αγώνας αντοχής. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Κι έτσι τελείως ξαφνικά/ μιλώντας πάντοτε για σένα/ καταργήσαμε τον Ενεστώτα./ Λέγαμε, ας πούμε, πως «συνήθιζε»/ αντί για «συνηθίζει», «ήθελε» αντί για «θέλει»./ Κι εγώ μετά να δυσφορώ/ για κάτι τόσο ασήμαντο/ για μια 'κατάληξη' αλλοιωμένη/ για μια απώλεια ενός μονάχα «χρόνου»/ από τον τετελεσμένο, τον δικό σου χρόνο'.
Το ποίημα 'Η νοσταλγία του Ενεστώτα'
 της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (11.10.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου