ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Μ΄ ΕΝΑ σακούλι χάχαρα και στην καρδιά τον ήλιο/ είν' η ζωή παράδεισος ακόμη και σε σπήλιο. Εμάμισης μήνας πέρασε από τότε που μου έστειλε τούτη τη μαντινάδα ο Ηλίας Σταματάκης. Την βρήκα παραπεταμένη στα χαρτιά μου και την αναμάζωξα. Πάντα επίκαιρη!

ΣΤΗ ΓΥΡΑ, για ζητιανιά, στα στενά των Βρυξελλών ο υπουργός μας των Οικονομικών, τώρα πιά, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Και δώστου να χτυπά πόρτες. Μια μικρή παράταση, κύριε Μπαρόζο μας, για να ρίξουμε το έλλειμμα. Ό,τι προαιρείσθε για να βγάλουμε τον χειμώνα και μέχρι την άνοιξη βλέπουμε, καλοί μας άνθρωποι!

ΤΙ ΚΑΛΑ που ήταν πριν από δυο εβδομάδες στη θέση του εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος. Τι είναι οι μπελάδες που έβαλε στην κεφαλή του. Δεν έτρωγε καλύτερα ένα μαγκάλι κάρβουνα!

ΚΡΑΤΗΣΕ δεν κράτησε δέκα μέρες ο μήνας του μέλιτος για την Κυβέρνηση. Και πολλές την άφησαν τα προβλήματα που δεν έπαψαν να τρέχουν. Πόδια μου βοηθάτε μου!

ΠΟΛΥ ανιαρό ανάγνωσμα το μυθιστόρημα των τεσσάρων κατά τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Και γιατί οι πρωταγωνιστές του επαναλαμβάνουν τις ίδιες ατάκες και γιατί είναι γνωστό τοις πάσι το τέλος του. Άντε να 'ρθει η 8η Νοεμβρίου να σταματήσει το τάβλι, για να δούμε αν αρχίσει το σκάκι.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ, κύριε Αβραμόπουλε! -Γειά σας, κυρία Μπακογιάννη! Αυτή η στιχομυθία, μάλιστα, είναι απόδειξη πολιτικού πολιτισμού! Ακούς εκεί να μιλούν μεταξύ τους στον ενικό και να χρησιμοποιούν τα μικρά τους ονόματα!

ΑΝΑΚΡΙΣΕΙΣ επί ανακρίσεων για ένα πανό. Τελικά όλα μα όλα είναι θέμα αισθητικής...

ΥΠΑΡΧΕΙ κανείς να δώσει συνέχεια στο όνειρο των 54 μεταναστών που εντοπίστηκαν προχθές στο Μπαλί; Ουδείς λαθραίος του συστήματος;

“ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ μας σε ολόκληρη την Ελλάδα επικρατεί απαιδία (έλλειψη παιδιών) και ολιγανθρωπία. Αυτά ήταν αίτια να ερημωθούν οι πόλεις και να μειωθεί η παραγωγή αγαθών στην ύπαιθρο, μολονότι δεν είχαμε αρρώστιες ούτε υποφέραμε από συνεχείς πολέμους”! Πολύβιου, “Ιστορία”.

ΣΗΦΗ Πετράκη, Αθήνα: Βιάζομαι να τελειώσω τη στήλη για να διαβάσω στην εφημερίδα την καινούργια ιστορία τσ' Ασηγωνιώτικης Ρίζας για τον Μαθιό, τη ζωή στο μιτάτο και τα σύκα του μπάρμπα Μάρκου στου Κρομμύδη τη Βρύση. Πάνω απ' όλα το πολύ υγρό λάμβδα της ασηγωνιώτικης προφοράς θέλω να συναντήσω. Να 'σαι καλά, Σήφη!

Ο ΑΡΑΒΑΣ χαλίφης της Βαγδάτης ήθελε να πάρει στην αυλή του τον Λέοντα τον Μαθηματικό, που ήταν διευθυντής του Πανεπιστημίου. Γι' αυτό έστειλε στον αυτοκράτορα Θεόφιλο μεγάλη ποσότητα χρυσού και του υποσχέθηκε διαρκή ειρήνη. Ο Θεόφιλος όμως αρνήθηκε: “Θα ήταν ανόητο για μας να διώξουμε από τη χώρα μας και να δώσουμε σε άλλους ένα καλό για το οποίο το γένος μας τιμάται και θαυμάζεται από όλους” τους είπε.

“Στείλαμε όλες τις ελπίδες μας/ πάνω σ' ένα καράβι/ στο καράβι/ της οικουμένης/ μια τρικάταρτη σκούνα/ μ' άσπρα πανιά./ Όλοι μαζί/ όλοι οι άνθρωποι/ όλα τα έθνη/ το κοιτάζαμε που ξεμάκραινε/ στο γαλάζιο ήρεμο φόντο./ Και ξαφνικά σηκώθηκαν άνεμοι/ ο ένας φύσαγε από δω/ ο άλλος φύσαγε από κει/ και το καράβι έγερνε ελαφρά/ στο κάθε φύσημα./ Ήταν τόσο ευαίσθητο/ και τόσο λεπτεπίλεπτο/ που λες θα τσακιζόταν κάτω/ απ' το ίδιο του το βάρος./ Κι όμως ένα τέτοιο καράβι μόνο/ μπορούσαμε να στείλουμε/ ν' αγναντεύει στον ωκεανό...”.
Από το ποίημα "Το καράβι της οικουμένης" του Γιάννη Πετσαλάκη


ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr