Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«Αν τους οχετούς των δακρύων/ που έχυσες και χύνεις στη θέα της γαλανόλευκης/ και στο άκουσμα του Υμνου των Ελλήνων/ του ‘Μακεδονία ξακουστή’/ και του ‘Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη’/ τους είχες χύσει για τα αμπλακήματα/ τις αστοχίες σου/ και τις ανθρώπινες κακομοιριές σου,/ η θέση σου θα ήταν σίγουρα/ ψηλά στο εικονοστάσι,/ ανάμεσα σ’ έναν θρηνητικό Ιερεμία/ κι έναν πολυκαρδιόδακρυ Εφραίμ τον Σύρο».
Το ποίημα “Ελλην” του Ι.Α. Χαρκιολάκη.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ, Κακατσάκης
Ο μητροπολίτης Προικονήσου Ιωσήφ (Ι. Α. Χαρκιολάκης) στη δοξολογία για το Ολοκαύτωμα της Καντάνου (03. 06. 2015). Στο κέντρο ο αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος και δεξιά ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑΝ οι εποχές και ο Ιούνης μοιάζει με μήνα του φθινοπώρου που βρέχει και δεν λιάζει». Στις πρώτες μέρες του μήνα που διανύουμε αναφέρεται στη σημερινή της μαντινάδα η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. «Επήγαινα στη θάλασσα να δροσιστώ λιγάκι/ μα λούτσα μ’ έκαν’ η βροχή κι από παπά…. παπάκι», δηλώνει ο φίλος ιερωμένος, συνυπογράφοντας. Περασμένα ξεχασμένα! Πλήρης η επικράτηση του καλοκαιριού απ’ άκρη σ’ άκρη στον ουράνιο θόλο. Καλώς το κι ας άργησε!
ΚΑΛΩΣ την κι ας άργησε! Να μπορούσαμε να το πούμε και για τη διαφαινόμενη συμφωνία της χώρας μας με τους δανειστές της αυτό… Να εξαφανιζόταν, λέει, ως διά μαγείας τα μαύρα σύννεφα απ’ τον ελληνικό ουρανό… Να μην οδηγούμαστε “ανεπαισθήτως” απ’ τον έστω κατά κάποιον τρόπο “έντιμο” σ’ έναν κατά κοινήν ομολογία “επώδυνο” συμβιβασμό…
ΠΡΟΤΑΣΗ στην πρόταση και… ω της αντιπρότασης! Τα δυο σας πόδια σ’ ένα παπούτσι! Δεν γίνεται τους λέμε! Αφού δεν γίνεται να γίνει το άλλο, μας λένε. Ξυπόλυτοι στ’ αγκάθια, λοιπόν;
TEΛΟΣ στα σενάρια των εκλογών έβαλε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Για να δούμε τι θα δούμε ύστερα απ’ τη συνάντησή του με την Αγκελα Μέρκελ και τον Φρανσουά Ολάντ… Εξελίξεις… εξελίξεις κι όχι… ήξεις και αφήξεις!
ΓΙΑ ΟΛΑ μας φταίνε πάντα οι άλλοι. Οι Τούρκοι (έχουν τη μερίδα του λέοντος αυτοί, 400 χρόνια κράτησε η τουρκοκρατία), οι Αγγλοι, οι Γάλλοι, οι Ρώσοι, οι Αμερικάνοι, οι Γερμανοί… Οι ξένοι! Αυτοί και μόνο αυτοί. Ουδεμία ευθύνη έχουμε εμείς, οι Ελληνες, για την όποια πορεία μας. Δεν συμφωνεί καθόλου μ’ αυτήν την άποψη ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Δική μας, κυρίως, η ευθύνη, επιμένει να λέει.
«Σ’ ΑΥΤΕΣ τις κολόνες του Ολυμπίου Διός/ στηρίζεται ο γλαυκός ουρανός της Αθήνας./ Απ’ αυτήν την πύλη του Αδριανού μπαινοβγαίνει το ‘ιοστεφές κλέος’ της./ Μα ποιος ουρανός; Ποιο κλέος;». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΠΙΟ εύκολα θα τα βρει η Ελλάδα με τους δανειστές της απ’ ό,τι οι Δήμοι Κισάμου και Σελίνου – Καντάνου για τα όριά τους στην περιοχή του Λαφονησιού. Να μην το γράψω μιας και κατέβηκε μέχρι τη μύτη του μολυβιού μου;
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ του Αστέρα Χαλέπας είπαν όχι στον ρατσισμό, την περασμένη Κυριακή το απόγευμα, παίζοντας μπάλα στο Εθνικό Στάδιο Χανίων, με παιδιά από δύσκολες πατρίδες. Ολο τέτοιες ειδήσεις να διαβάζουμε!
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Προικονήσου κ. Ιωσήφ (Ι.Α. Χαρκιολάκη) Πειραιά: Ηθελα πολύ ν’ ακούσω τον Ελληνα λόγο σας από κοντά, αλλά και να μιλήσουμε, κατά την πρόσφατη επίσκεψή σας στα μέρη μας στην Ορθόδοξη Ακαδημία στα Τσικολιανά του Βάμου (παραμονή Αγίου Πνεύματος), στα Περβόλια (Μετόχι του Σινά), στην Κάντανο… Παρηγοριέμαι στην ιδέα ότι θα ξανάρθετε (κάτι μου λέει ότι θα γίνει σύντομα) και ότι τότε θα ’ναι ιδιαίτερα φιλικές οι συμπτώσεις. Προς το παρόν μένω στην ποίησή σας!
«Ο ΑΝΤΙΟΧΟΣ Η’ ο επονομαζόμενος Γρυπός (ο έχων γαμψή μύτη), συνήθιζε να κάνει μεγαλοπρεπείς εορταστικές συναθροίσεις στο προάστιο Δάφνη της Αντιόχειας. Σ’ αυτές μοίραζε αφειδώς στους προσκεκλημένους του πολλά και μεγάλης αξίας δώρα, όπως χρυσά στεφάνια, αργυρά σκεύη, δούλους, άλογα και καμήλες, με έναν πρωτότυπο τρόπο. Κάθε συνδαιτημόνας έπρεπε να ανέβει στην καμήλα και να την πάρει με όσα πράγματα ήταν πάνω της, μαζί με έναν δούλο που ήταν δίπλα της». (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Αν τους οχετούς των δακρύων/ που έχυσες και χύνεις στη θέα της γαλανόλευκης/ και στο άκουσμα του Υμνου των Ελλήνων/ του ‘Μακεδονία ξακουστή’/ και του ‘Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη’/ τους είχες χύσει για τα αμπλακήματα/ τις αστοχίες σου/ και τις ανθρώπινες κακομοιριές σου,/ η θέση σου θα ήταν σίγουρα/ ψηλά στο εικονοστάσι,/ ανάμεσα σ’ έναν θρηνητικό Ιερεμία/ κι έναν πολυκαρδιόδακρυ Εφραίμ τον Σύρο».
Το ποίημα “Ελλην” του Ι.Α. Χαρκιολάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (11.06.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-310/#ixzz3ckWtFZtY 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου