"Κι εσύ κορφή της κρητικής θυσίας, Δασκαλογιάννη!"
Μικρό αφιέρωμα με αφορμή τη χθεσινή εκδήλωση στην Ανώπολη Σφακίων για την επέτειο της Επανάστασης του 1770 στην Κρήτη, που τέλειωσε με το γδάρσιμο (!) του Μεγαλομάρτυρα της των Κρητών ελευθερίας στις 17 Ιουνίου 1771…
Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Κι εσύ κορφή της κρητικής θυσίας, Δασκαλογιάννη!
«Τότε ήρθε ένας Γιανίτσαρος μ’ ένα ξυράφι στο χέρι. Ανέβηκε στο “θρόνο”, άρπαξε το μάρτυρα απ’ τα μαλλιά και άρχισε να τον γδέρνει σιγά – σιγά μαστορικά, σαν αν τον ξύριζε. Εκοβε λουρίδες από το κεφάλι μέχρι το στήθος κι ύστερα άλλες προς την ωμοπλάτη. Φρίκιασε ο όχλος να δει τέτοιο θέαμα. Πήδηξαν τα αίματα και γέμισαν τα χέρια των δημίων […]».
«Ενας Τούρκος, ο Χασάν Μαράζης, διηγήθηκε σε βαθιά γεράματα, την εντύπωση που του ’κανε ο ηρωικός θάνατος του Δασκάλου. Ηταν τότε νέος και φανατικός. Εβλεπε τον καπετάνιο να παλεύει συγκρατημένος με τα βασανιστήρια και τρόμαζε: Αυτός δεν ήταν άνθρωπος μα την πίστη μου! Το βράδυ, λέει, όταν γύριζε στο σπίτι του, νόμιζε πως τον ακολουθούσε παντού η σκιά του ήρωα, εκδικητική. Και όχι μόνο αυτός. Ολοι οι Τούρκοι, όταν τέλειωσε το κακούργημα και γύριζαν στα σπίτια των, ένιωθαν σαν ηττημένοι. Μόλις προχώρησε το ξυράφι στο κορμί του Δασκάλου, η βασανισμένη ψυχή του βγήκε και πορεύτηκε προς το Θεό της ήρεμη και περήφανη. Οι δήμιοι, όμως, συνέχισαν και μετά το θάνατό του να κόβουν το δέρμα του νεκρού και να το πετούν στον όχλο. Για να πιστέψουν πως πέθανε τον άφησαν πάνω στα ξύλα, δυο μέρες, να τον σαπίσει ο καλοκαιρινός ήλιος. Υστερα έβαλαν δυο ραγιάδες και τον έθαψαν σ’ ένα λάκκο, μια δεκαριά βήματα νοτιοανατολικά από τη γωνία της Αν – Τάμπιας. Εκεί σκέπασε το λείψανό του το χώμα του Κάστρου κι η λησμονιά. Το πνεύμα του, όμως, έμεινε στα βουνά, στα φαράγγια, στις ψυχές των Κρητικών και ορμήνευε έναν αγώνα ασταμάτητο. Εναν αγώνα που άρχιζε τότε, με ένα σύνθημα τρομερό: Ελευθερία ή θάνατος»…
Δάνειος από ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά ο τίτλος τούτης της εύφημης μνείας. Δάνειο, από το βιβλίο, “Δασκαλογιάννης” (Α’ έκδοση, Αθήνα 1962) του αξέχαστου Νίκου Αγγελή, που περιγράφει το τέλος του Ηρωα, το κύριο σώμα της. Μικρό αφιέρωμα με αφορμή τη χθεσινή εκδήλωση στην Ανώπολη Σφακίων για την επέτειο της Επανάστασης του 1770 στην Κρήτη, που τέλειωσε με το γδάρσιμο (!) του Μεγαλομάρτυρα της των Κρητών ελευθερίας στις 17 Ιουνίου 1771…
«Ενας Τούρκος, ο Χασάν Μαράζης, διηγήθηκε σε βαθιά γεράματα, την εντύπωση που του ’κανε ο ηρωικός θάνατος του Δασκάλου. Ηταν τότε νέος και φανατικός. Εβλεπε τον καπετάνιο να παλεύει συγκρατημένος με τα βασανιστήρια και τρόμαζε: Αυτός δεν ήταν άνθρωπος μα την πίστη μου! Το βράδυ, λέει, όταν γύριζε στο σπίτι του, νόμιζε πως τον ακολουθούσε παντού η σκιά του ήρωα, εκδικητική. Και όχι μόνο αυτός. Ολοι οι Τούρκοι, όταν τέλειωσε το κακούργημα και γύριζαν στα σπίτια των, ένιωθαν σαν ηττημένοι. Μόλις προχώρησε το ξυράφι στο κορμί του Δασκάλου, η βασανισμένη ψυχή του βγήκε και πορεύτηκε προς το Θεό της ήρεμη και περήφανη. Οι δήμιοι, όμως, συνέχισαν και μετά το θάνατό του να κόβουν το δέρμα του νεκρού και να το πετούν στον όχλο. Για να πιστέψουν πως πέθανε τον άφησαν πάνω στα ξύλα, δυο μέρες, να τον σαπίσει ο καλοκαιρινός ήλιος. Υστερα έβαλαν δυο ραγιάδες και τον έθαψαν σ’ ένα λάκκο, μια δεκαριά βήματα νοτιοανατολικά από τη γωνία της Αν – Τάμπιας. Εκεί σκέπασε το λείψανό του το χώμα του Κάστρου κι η λησμονιά. Το πνεύμα του, όμως, έμεινε στα βουνά, στα φαράγγια, στις ψυχές των Κρητικών και ορμήνευε έναν αγώνα ασταμάτητο. Εναν αγώνα που άρχιζε τότε, με ένα σύνθημα τρομερό: Ελευθερία ή θάνατος»…
Δάνειος από ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά ο τίτλος τούτης της εύφημης μνείας. Δάνειο, από το βιβλίο, “Δασκαλογιάννης” (Α’ έκδοση, Αθήνα 1962) του αξέχαστου Νίκου Αγγελή, που περιγράφει το τέλος του Ηρωα, το κύριο σώμα της. Μικρό αφιέρωμα με αφορμή τη χθεσινή εκδήλωση στην Ανώπολη Σφακίων για την επέτειο της Επανάστασης του 1770 στην Κρήτη, που τέλειωσε με το γδάρσιμο (!) του Μεγαλομάρτυρα της των Κρητών ελευθερίας στις 17 Ιουνίου 1771…
Χανιώτικα νέα (22.06.2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/effimes-mnies-8/#ixzz3dmuj0VU2
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου