ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ήταν τόσο έρημος,/ τόσο μόνος, τόσο ένας!/ (Ακόμα κι ο καθρέφτης αρνιότανε το είδωλό του)./ Μα πίστευε δυνατά/ πως για να οργώσεις ένα σκληρό χώμα/ πρέπει να ’σαι μόνος και σκληρός, σαν αλέτρι./ Και το σπουδαιότερο ατσάλινα έντιμος». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΛΠΙΖΕΙ λέει ο πρωθυπουργός της χώρας ότι θα καταλήξουμε, έστω την τελευταία στιγμή, σ’ έναν κάποιο συμβιβασμό και θα αποφευχθεί έτσι το ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Ελπίζει ότι κάτι θα μας δώσουν για να μας γλυκάνουν το χάπι, δηλαδή. Φρούδες οι ελπίδες του; Ες αύριον τα σπουδαία! Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να φτάσει ένας λαός όταν νιώθει ταπεινωμένος, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του.

ΑΠΟΥ ’ΝΑΙ απ’ έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Με το που θα μπει στο χορό τα ξεχνά. Με το που θα βγει τα θυμάται. Κλασικό παράδειγμα ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Αρχισε να ξανατραγουδεί, αν όχι όλα, πολλά από τα τραγούδια… του Ζαππείου.

ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ η Ελλάδα την πρόταση των δανειστών. Να συνεδριάσει η Βουλή και να την ψηφίσει, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια τα ξένα Κοινοβούλια. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσετε! Η διαταγή τους!…

ΥΠΟΓΡΑΨΕ να τελειώνουμε του λένε οι μεν. Μην υπογράψεις με τίποτα του λένε οι δε. Η ώρα του μεγάλου ναι ή του μεγάλου όχι έφτασε για τον Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν το πάλεψε, ότι δεν τα έβαλε με θεούς και δαίμονες μέχρι τέλους, όπως λέει και ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Ωστόσο, όπως έλεγε και ο Δημοσθένης «προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Πάντα στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό!

«Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ήταν τόσο έρημος,/ τόσο μόνος, τόσο ένας!/ (Ακόμα κι ο καθρέφτης αρνιότανε το είδωλό του)./ Μα πίστευε δυνατά/ πως για να οργώσεις ένα σκληρό χώμα/ πρέπει να ’σαι μόνος και σκληρός, σαν αλέτρι./ Και το σπουδαιότερο ατσάλινα έντιμος». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΧΩΡΙΣ πιστώσεις για Πολιτική Προστασία οι Περιφέρειες, διαβάζω στην πρώτη σελίδα του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας. Χωρίς πιστώσεις τα Νοσοκομεία… Χωρίς πιστώσεις τα σχολεία… Γενικά χωρίς πιστώσεις. Από πίστωση χρόνου πάντως άλλο τίποτα. Να φαν κι οι κότες…

ΒΕΝΤΕΜΑ! Φορτωμένες, πάνε να σπάσουν απ’ τον καρπό, οι ελιές. Το θέμα είναι βέβαια να γλυτώσουν και απ’ τον δάκο που παραμονεύει. Δακοκτονίας το ανάγνωσμα, δηλαδή.

«ΟΣΟΙ την Κρήτη θέλουνε μην είναι πεθαμένη/ θα πρέπει την παράδοση να ’χουν αναστημένη». Εχουν περάσει κάμποσες μέρες από τότε που μου έστειλε αυτή τη μαντινάδα ο Εννιαχωριανός. Πάντα επίκαιρη.

ΚΟΣΜΟΣ πολύς, στο γήπεδο του Νεροκούρου τις προάλλες που ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος διοργάνωσε για άλλη μια χρονιά τη γιορτή του Κλήδονα. Πιστοί στο ιουνιανό κοινωνείν τους οι Νεροκουριανοί που επιμένουν στη βίωση κι όχι απλώς στην αναβίωση. Με τη βοήθεια της πρώην σχολικής συμβούλου, θεατρολόγου και συγγραφέα Αγγέλα Μάλμου σε ρόλο εμψυχωτή. Επρεπε να είστε εκεί να δείτε για παράδειγμα πως μικροί και μεγάλοι πηδούσαν τις φωτιές του Αϊ Γιάννη…

ΛΕΝΕ ότι ο Αντισθένης δεν ήταν καθαρόαιμος Αθηναίος γιατί η μητέρα του ήταν από τη Θράκη. Σε κάποιον που τον πείραζε γι’ αυτό απάντησε ότι και η μητέρα των θεών ήταν από τη Φρυγία. Οταν διακρίθηκε στη μάχη της Τανάγρας (426 π.Χ.) έδωσε το ερέθισμα στον Σωκράτη να πει δηκτικά ότι δεν μπορούσε από δύο Αθηναίους γονείς να γεννηθεί ένας τόσο γενναίος άνθρωπος. Αλλά και ο ίδιος έδειχνε την περιφρόνησή του στους Αθηναίους που καμάρωναν για την αυτοχθόνιά τους, λέγοντας πως αυτή δεν τους κάνει πιο αριστοκρατικούς στην καταγωγή από τα σαλιγκάρια και τις ακρίδες της Αττικής. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).

«Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα έχω μαλώματα με την καρδιά μου/ “Καρδιά μου”, της λέω, “κάνε κι εσύ μια υποχώρηση/ υπάρχει τόση ομορφιά σ’ αυτόν τον κόσμο/ υπάρχουν τόσα Σαββατόβραδα για γλέντι,/ επιτέλους δε χάθηκαν οι ευκαιρίες για προσήλωση”./ “Δεν ξέρεις τι ζητάς”, μου αποκρίνεται/ “σε χάλασαν οι τόσες διαψεύσεις,/ σ’ έκανε εύκολο η απελπισία,/ έπαψες πια να πιστεύεις πια στον έρωτα: σε κλαίω”».
Το ποίημα “Καρδιά μου, κάνε κι εσύ μια υποχώρηση” του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (27.06.2015)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ Η ΣΤΗΛΗ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ...

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-320/#ixzz3eGbDGT4U 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook