ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

ΧΩΡΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ ΤΟ ΨΩΜΙ ΣΟΥ... 

Γράφει ο Γιάννης Κουβαράς* 

Αγαπητέ Ευάγγελε-εξάγγελε καλών,  Χαίρε

    

Σε ευχ-αριστώ (αριστώ=δειπνώ,  στα  αρχαία) για το ψωμί που μου έστειλες, εφτάζυμος άρτος πολύσπορος, μάνα για κάθε πεινασμένο για ανθρωπιά, ομορφιά, αλληλεγγύη.

Το ψωμί σου χωρίς ημερομηνία λήξης παίρνει τη θέση του δίπλα σε εκείνο του Σαχτούρη, του Παπαδίτσα,  Brot und Wein (Hoderlin).

Πόσο ωραία το λες για τον άτλαντα ποιητή που σε ρόλο Σίμωνος Κυρηνίου αίρει την οδύνη του σύμπαντος κόσμου (την οδύνη αλλά και την ηδονή την πνευματική , για να παίξω κι εγώ με τη σειρά μου με τις πολύτροπες λέξεις, αναφαίρετο το δικαίωμα/στις ρητορικές ερωτήσεις όπως επιγραμματικά λές ο ίδιος ).

Χειροποίητα ποιήματα από καρδιας σαν τα ψωμιά του κυρ Κώστα (τί εξαίρετο επίγραμμα!!! το Ωρα για σύνταξη). Χαρίζεις μια αγκαλιά-την πιο ζεστή- στασίδι κάθισμα σε 'ολους μας με το Μια ζωή πλατεία. Ας το σκαλίσει ενας μαρμαροτεχνίτης σε μια όρθια πλάκα στην ομώνυμή σου Πλατεία, εδώ είναι τα σπίτια μας όπως λες και ποιός ποιητής δεν θα σε ζήλευε γι αυτό ποίημα!!!γι αυτή την απεραντοσύνη τρυφερότητας

Στο ποίημα Της Σταυροπροσκύνησης χτυπάει κόκκινο ο πικρός σαρκασμός σου, στάζει τρυφερότητα  για κάθε αναξιοπαθούντα, Κάθε μέρα Μεγάλη Παρασκευή,.... σημειώνεις επιγραμματικά, σκέπεις με την αγάπη σου κάθε άστεγο(Προσευχή-απέριττα εξαίρετο), τη βαρύκοη Ευρώπη μην την παρεξηγείς , είναι τόσο γριά, δεν ακούει τίποτα, κορύφωμά σου το ''Δεν έχουμε πρόβλημα', κάθε ποιητής θα το υπέγραφε. Δίνεις φως κι ελπίδα σε κάθε ναυγισμένο επί ξηράς και θαλάσσης''στο φως του ονείρου σου'' ;ανάβει το κερί του, βρίσκει το δρόμο ακολουθώντας την "ΠΟΡΕΙΑ'    σου. Σκορπάς γενναιόδωρα 'τον εξ αδιανεμήτου πλούτο μας!',όλοι πιστοί στο κάλεσμά σου "Ν΄αντισταθούμε". Δικαιωματικά ανακηρύσσεις μια νέα αγία"Της Αγίας Λιτότητας'΄. Τα "Ιθάκη μου η ποίηση' και  "Σε πρώτο ενικό", καθαρόμαιμο επίγραμμα, έπρεπε να τυπωθούν με κεφαλαία !!!

Σπουδαία η σπουδή σου με τις λέξεις, είσαι ο Κολόμβος κάθε κρυμμένης  τους ομορφιάς, γλωσσοκεντρικός, λεξιμανής, ευνοείς τις λεξιγαμίες τους γάμους δι αντιστροφής ή συνήχησης, χωρίς να λείπει η φιλοσοφική θέαση. λ.χ. στα "Επισκέψεις",  "Και καλά...""κ.α. Χαρίζεις παννυχίδα στους αναγνώστες σου με αναμμένα 'τα κεριά στο μανουάλι της θύμησης'' και το ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ Του ήλιου., και εκεί που σταματάει η γραφή στο "Μάνα Επιφώνυμα για όλες τις χρήσεις'' γιατί τα έχεις πει όλα ως λεπιδοπτερολόγος της γλώσσας. Μέχρι εσωτερικών δακρύων όμορφο το ποίημα για τον Νικόλα, το απέναντι για την Ευδοκία θα το ήθελαν όλες οι γυναίκες για δικό τους. Να μην ξεχάσω τα τρία ακροτελεύτια ...ΠΟΥ      ΓΙΑΤΊ ΝΑ ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ ΕΔΏ..... ΑΝΑΦΩΝΕΊ Ο ΑΝΑΓΝΏΣΤΗΣ

        

Κι επειδή όλα σου τα "Παιχνίδια με τις λέξεις΄'  έχουν πολύ ενδοκάρπιο , να παραλλάζαμε το Παιχνίδια με το Παιχνιδίσματα-παιχνηδύσματα;

                                   και πάλι ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  για το μέσα πλούτος σου

* φιλόλογος - ποιητής