ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ τηλεοράσεις ξημεροβραδιάζεται. Το πρωί στα πρωινάδικα, το μεσημέρι στα μεσημεριανάδικα και το βράδυ στα βραδινάδικα. Το ?πε το ?πε ο παπαγάλος...

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ βαρυχειμωνιά. Τη βαρυχειμωνιά που θα μας κλείσει μέσα για τα καλά. Ολο έρχεται, όλο φτάνει, αλλά δεν εγκαθίσταται ή μήπως εγκαταστάθηκε; Παράπονο κι αυτό!

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ το χιόνι να τα κάνει όλα άσπρα απ? το παράθυρό σου. Να θαυμάζεις τον χορό των νιφάδων. Μέσα στη θαλπωρή του σπιτιού σου. Εσύ δεν είσαι άστεγος και δεν ξέρεις τι πάει να πει να σε δέρνει το χιόνι και να σε πηρουνιάζει το κρύο.

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ τραγωδία σε πλήρη εξέλιξη. Η μεγαλύτερη όλων των εποχών. Σπονδυλωτό έργο με πολλές αυτοτελείς ιστορίες. Μια μάνα αφήνει το παιδί της σε Ιδρυμα γιατί δεν έχει να το θρέψει. Ενας άστεγος πεθαίνει στο παγκάκι που χρησιμοποιεί σαν κρεβάτι. Ενας άνεργος προσπαθεί να επιβιώσει ζητιανεύοντας...

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ Ή ΒΟΥΛΙΑΖΟΥΜΕ... Πριν από 27 μήνες, μας το έλεγαν, το θυμάστε. Και μας... άλλαξαν τα φώτα. Το βούλιαγμα, βούλιαγμα.
ΔΕΛΦΙΝΟΙ (ΜΕ ΟΜΙΚΡΟΝ ΓΙΩΤΑ η τελευταία συλλαβή, παρακαλώ), δελφινάκοι (πάλι με όμικρο γιώτα η τελευταία συλλαβή) πάμε πιο γρήγορα... Δεν είναι δικό μου. Το βρήκα στην ηλεκτρονική εφημερίδα του Κώστα Μπετινάκη (www.styx.gr) κι είπα να σας το μεταφέρω. Το χιούμορ, χιούμορ. Και μη μου πείτε ότι δεν το πιάσατε.

'Θ? ΑΚΟΥΣΗΣ ΝΑ ΛΕΓΟΥΝ, ότι ουχί σπανίως παρουσιάζονται τα πράγματα εκτοπισμένα και ανακατωμένα εις τον κόσμον· εν τούτοις μεθ? όλον το ανακάτωμά των, αργά ή γρήγορα κατορθώνουν να ευρίσκουν την σειράν των και την εποχή των, και τον τρόπον των, -εφόσον τουλάχιστον η γη δεν αποφασίζει να μείνη ακίνητος'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητροκόπουλου.

ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΕ, όσο νερό κι αν πίνεις,/ μα εσύ το κάνεις άρωμα και μας το ξαναδίνεις. Τι ?ταν ν? αναρτήσω στη σελίδα μου στο φέισμπουκ τη Δευτέρα, μαζί με τις εύφημες μνείες και μια φωτογραφία με βασιλικούς. Πολλοί είναι αυτοί που τον θεωρούν το λουλούδι τους, εκτός από μένα. Ενας απ? αυτούς και ο φίλος Γιάννης Χουδαλάκης που έγραψε εν είδει σχολίου και τη μαντινάδα.

ΤΟΥ ΓΕΝΑΡΗ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ παραλίγο μέρα μοιάζει. Το ξέρω ότι έγραψα και τις προάλλες τούτη την παροιμία. Την ξαναγράψω, ωστόσο, για να πω τούτο: Για ποιο φεγγάρι μιλάμε, όταν ο ουρανός είναι σκεπασμένος μέρα νύχτα με βαριά σύννεφα. Και βέβαια, για ποιον ήλιο;

ΓΡΗΓΟΡΗ ΣΑΚΑΛΗ, ΠΟΙΗΤΗ, Στενήμαχος Νάουσας: Τι σημασία έχει, ποιητή, αν γνωριζόμαστε ή δεν γνωριζόμαστε προσωπικά. Σημασία έχει ότι επικοινωνήσαμε μαζί μέσω της ποιητικής σου συλλογής 'Θαμμένος στην άμμο' (εκδ. 'Πλανόδιον', Αθήνα 2010) που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Να σου το μηνύσω και διά της στήλης. Πολλά απ? τα ποιήματά σου μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν επίλογος στα 'πεταχτά' μου. Καίριος ο λόγος σου 'στην πλήθουσα αγορά των μεταπραττών, όπου διατιμούνται τ? αδιατίμητα', για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση του Χρίστου Μαλεβίτση.

ΚΑΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΟΝ Διογένη τον Κυνικό αν ο θάνατος είναι κακό πράγμα κι αυτός απάντησε: 'Πώς είναι δυνατόν να μας κάνει κακό αυτό που όταν έρχεται εμείς δεν αισθανόμαστε τίποτα;'. (Πηγή: Διογένη Λαέρτιου 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'Γνώση').

'Φωτοκύτταρα σε εντοπίζουν./ Μηχανή αντιγραφής εγκεφάλου/ ενεργοποιείται./ Ειδικοί φρουροί/ κατάλληλα εκπαιδευμένοι/ σε πάνε στο τμήμα Αστυνομίας σκέψης/ όπου σε γδύνουν/ και με λέιζερ σε μαστιγώνουν/ ώσπου ο εγκέφαλός σου να γίνει/ παχύρρευστο υγρό./ Δέκα χρόνια/ καταναγκαστικής μάθησης/ σε πνευματική γκουλάγκ/ σε συμμορφώνουν./ Είσαι πλέον έτοιμος/ να εκτελείς βοηθητικές εργασίες/ στο περιθώριο της αποικίας'.
Το ποίημα 'Ετοιμος' του Γρηγόρη Σακαλή.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (12.01.2012)