ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ μαστίγιο, μία φορά καρότο, μάλλον τρεις και ενίοτε τέσσερις φορές μαστίγιο, μία φορά καρότο. Στο ίδιο έργο, εδώ και δύο περίπου χρόνια, θεατές. Οταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς...'VIVE LA GRECE: Ζήτω η Ελλάδα και ας μην αφήσουμε τους τεχνοκράτες να ρίχνουν στα γόνατα τους φίλους και τους αδερφούς. Ακόμα περισσότερο, μην τους αφήνουμε να τους ταπεινώνουν και να ταπεινώνουν και εμάς'. Ο επίλογος ενός άρθρου που δημοσιεύθηκε στη γαλλική εφημερίδα 'Monde' (πηγή: http://politics.gr.net/?P=9886) και φέρει την υπογραφή του πρώην διευθυντή της Γαλλικής Σχολής Αθηνών και επίτιμου καθηγητή Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris Pantheon - Sorbonne, Etienne Roland.

ΕΝΤΑΞΕΙ υπάρχουν πράγματα που πρέπει να τ? αλλάξουμε, δεν πρέπε όμως σε καμία περίπτωση ν? αυτομαστιγωνόμαστε. Ούτως ή άλλως έχουμε πολλά ως Ελληνες για τα οποία μπορούμε να υπερηφανευόμαστε. Σε κάθε ευκαιρία τα λέει αυτά ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

'ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΕΧΘΗΣ ποτέ ότι η ιστορία διδάσκει· είναι ανόητος ιδέα. Εάν η ιστορία εδίδασκε θα ήταν η μία σελίς της αντιγραφή της άλλης'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ Οικονομικών ή Υπουργείο Σπατάλης;'. Από τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 5 Ιαν. 2012) η φαινομενικά αφελής ερώτηση, αν λάβουμε υπόψη μας την απάντηση που λέει ότι 'το εν λόγω Υπουργείο νοίκιασε πριν δύο χρόνια ένα ακίνητο έναντι 62.000 ευρώ μηνιαίως, έχει μέχρι τώρα καταβάλει 1.000.000 ευρώ, ωστόσο, δεν το έχει χρησιμοποιήσει'. Κανένα πρόβλημα, αφού τρέχουν τα λεφτά απ? τα μπατζάκια του, φίλε μου!

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ εβρέθηκε στην Κρήτη αποκάτω/ μακάρι να αποδειχθεί το πιο καλό μαντάτο. Ολωνών ευχή είναι να μην ισχύει η παροιμία που λέει ότι οι πεινασμένοι καρβέλια ονειρεύονται, Γιάννη Μαλαξιανάκη. Ούτως ή άλλως πάντως, ωραία η μαντινάδα που μου υπαγόρευσες από τηλεφώνου.

'ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟ Δημοτικό Συμβούλιο, δεν λέω... Αλλά γιατί, όμως, κάθε φορά πρέπει να πλησιάνει το κακό για να κοπεί;'. Στην αντιμετώπιση του θέματος των αστέγων αναφέρεται η τακτική αναγνώστρια της στήλης Κλειώ Παπουτσάκη, σε μήνυμα που μου έστειλε. Απ? το ίδιο μήνυμα και το παρακάτω απόσπασμα: 'Φταίμε κι εμείς που επαναπαυτήκαμε στους καναπέδες μας και ψηφίζαμε τον κάθε «θα και θα και θα»'. Να σηκωθούμε όλοι απ? τους καναπέδες! Το πρώτο βήμα.

ΔΥΟ - ΤΡΙΑ πράσα, ένα - δύο κρεμμύδια, μισή ρίζα μάραθου, ένα - δύο καρότα, φέτες σολομού, αλάτι, πιπέρι, δύο - τρεις σκελίδες σκόρδο, ελαιόλαδο, δύο - τρία λεμόνια (ενδεχομένως άνηθο και μαϊντανό). Από το 'Εστιατόριον: Ο Κήπος' που έχει... ανοίξει στο Διαδίκτυο (okipos.blogspot.com) ο φίλος Παναγιώτης Αλεβαντής που μένει στις Βρυξέλλες, η συνταγή. Σχεδόν τα πάντα όλα τα βγάζει ο δικός μου κήπος, Παναγιώτη, εντάξει για το αλατοπίπερο δεν μπαίνει θέμα. Ολα εκτός από σολομό...

ΣΤΙΧΟΙ... επιπέδου από τραγούδι που 'εκτελεί' η Εφη Θώδη: 'Εσύ γιατί δεν ξέρω με κέρασες λικέρ/ μα εμένα στην καρδιά μου δουλεύουν κομπρεσέρ'. 'Από το μασάζ στη γιόγκα κι απ? τη γιόγκα στο μασάζ/ σου το λέω και σου το ?πα το στραβό κορμί δε σαζ'. 'Μου ?φυγε η ψυχή μέσα στη νύχτα/ με αυτά που λες έτσι στην ψύχρα'. Να ?σαι καλά Κώστα Μπετινάκη!

'Τόσοι πίδακες/ για το βαμβάκι της Κωπαΐδας/ για πόσες πληγές/ ποιο αίμα;/ Αφού η ροή λιγοστεύει./ Το τραύμα σχεδόν αναίμακτα/ Πώς θ? απαλύνει τους πόνους;/ Η ανθοδέσμη των εφήβων/ ένα κλαδί βαμβακιάς./ Δεν είναι το χιόνι μου/ ούτε το χνούδι τους/ Μια - μια οι νιφάδες/ μια - μια τις ενέσεις συνοδεύουν'.
Το ποίημα 'Το βαμβάκι' της Ειρήνης Σπανουδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (20.01.2012)