ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΗΜΕΡΟ είναι τω Φωτώ/ π’ αγιάζουνε οι παπάδες/ και μες στα σπίτια μπαίνουνε/ και λεν’ τον Ιορδάνη./ Ο Ιωάννης Βαφτιστής/ εγύρισε και είπε:/ Χαρίσετέ μου τα κλειδιά τα μαργαριταρένια/ ν’ ανοίξω τον Παράδεισο/ να πιω νερό δροσάτο/ να πέσω ν’ αποκοιμηθώ/ σε μια μηλιά ’πο κάτω./ Ανήφορος κατήφορος/ σε τρία πηγαδάκια/ κάθονται τρεις μελαχρινές/ με τα σγουρά μαλλάκια/ Η μια κεντά τον ουρανό/ κι η άλλη το φεγγάρι/ κι η τρίτη η ομορφότερη/ κεντά τον Αη Γιάννη/ Χρόνια πολλά!

ΤΡΕΙΣ φορές όλες κι όλες είπα τα άγνωστα, στα περισσότερα σημερινά παιδιά, κάλαντρα των Φώτων στον 5χρονο εγγονό μου και τα ’μαθε. Ωρες είναι να πάρουμε σήμερο οι δύο Βαγγέληδες τους δρόμους και ν’ αρχίσουμε να τα λέμε.

ΤΟΤΕ που ήμασταν παιδιά και πηγαίναμε από πόρτα σε πόρτα και λέγαμε τα κάλαντρα. Και δεν μας λέγανε ότι τους τα ’παν άλλοι. Παρήλθον οι χρόνοι εκείνοι...

ΛΥΚΟΣ στα πρόβατά μας! Οταν το ’πε ψέματα την πρώτη φορά ο Γιάννης, οι συγχωριανοί του τον πίστεψαν. Και τη δεύτερη φορά που το είπε, επίσης ψέματα τον πίστεψαν. Οχι όμως και την τρίτη, τότε που πράγματι είχε έρθει ο λύκος. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα κι έμειναν δίχως πρόβατα οι χωριανοί. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η ιστορία του ψεύτη βοσκού σε παραβολή.

ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ τα μέτρα χιλιό-μετρα που θέλουν επιπλέον να πάρουν; Τους όποιους φόρους, τα όποια χαράτσια; Τη μείωση του κατώτατου μισθού στα 600 ευρώ; Τις απολύσεις στο Δημόσιο; Την αντικατάσταση της σύνταξης μ’ ένα μικρό βοήθημα; Να τους πούμε σφάξτε μας αγάδες μας, για ν’ αγιάσουμε;

ΕΝΑ ΖΗΤΗΜΑ είναι ότι μας ρουφούν το αίμα. Ενα άλλο ότι μας το ρουφούν με το καλαμάκι. Λες και είναι πορτοκαλάδα και την απολαμβάνουν.

ΟΣΟ η ανεργία καλπάζει, τόσο η φτώχεια μπαίνει σε περισσότερα ελληνικά νοικοκυριά και στρογγυλοκάθεται. Σιγά που θα φοβηθεί τους κυβερνώντες. Περί άλλα τυρβάζουν αυτοί.

ΕΝΤΟΣ του ευρώ, εντός της Ευρωζώνης, εντός του ευρώ, εκτός της Ευρωζώνης, εκτός του ευρώ, εντός της Ευρωζώνης, εκτός του ευρώ, εκτός της Ευρωζώνης... Εντός εκτός και επί τα αυτά. Σε δουλειά να βρισκόμαστε...

ΟΥΤΕ τη Δόξα Δράμας και μάλιστα στο γήπεδό μας δεν μπορούμε να νικήσουμε, Μήτσο! Ποιος 'πάτερ Κωστένογλου; Ούτε ο ίδιος ο Χριστός δεν μπορεί να μεταμορφώσει το Αεκάκι, όπως το κατάντησαν, σε ΑΕΚΑΡΑ, αν δεν αλλάξουν τα δεδομένα!

'ΕΑΝ ηδύνατο ο ευτυχής να είπη διατί είναι ευτυχής, και ο δυστυχής διατί είναι δυστυχής, έσο βέβαιος ότι και η ευτυχία και η δυστυχία θα ήσαν τόσο γνωσταί εις τον κόσμον, ώστε θα καθίσταντο άγνωστοι εις αυτόν. Διότι η ευτυχία και δυστυχία, είναι τα μόνα πράγματα, τα οποία, όταν γίνουν τελείως γνωστά, είναι ωσάν να μένουν άγνωστα'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

Ο ΒΙΒΙΟΣ Κούριος, που ήταν συνομήλικος του Κικέρωνα, έκρυψε κάποτε σε δημόσια συζήτηση, μπροστά του, πολλά χρόνια από την ηλικία του. Ο Κικέρων πήρε αμέσως μετά τον λόγο και του είπε: 'Αυτό που λες, φίλε μου, σημαίνει ότι τον καιρό που πολεμούσαμε μαζί δεν είχες ακόμα γεννηθεί'.

'Σ’ αυτόν τον αιώνα της αποθέωσης/ ο ποιητής ξέρει την κατάλληλη ώρα/ ν’ αποκεφαλιστεί./ Πληγωμένος από διώξεις αγγέλων και δαιμόνων/ με την καρδιά πικρή/ σαν τη γεύση του τελευταίου τσιγάρου/ αυτός ο αρλεκίνος/ που η φωνή του δεν είναι φωνή/ αλλά σπαραχτική κραυγή/ που καταβροχθίζει το χρόνο/ κουβαλώντας ολόκληρη τη γη/ στην πλάτη του/ διασχίζει τον αιώνα της αποθέωσης./ Αυτό/ το χωρίς μοίρα παράξενο ον'.
Το ποίημα 'Σ’ αυτόν τον αιώνα' του Ηλία Σιμόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (05.01,2012)