ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΕΓΑΛΗ γιορτή, σήμερα, «θεότρομη» τη λέει μεταξύ των άλλων ο λαός μας, γιατί αγιάζονται τα νερά και φεύγουν οι καλικάντζαροι. «Φεύγετε να φεύγουμε/κι έρχετ΄ο τουρλόπαπας/ με την αγιαστούρα του/ και με τη βρεχτούρα του’ λένε μόλις ακούσουν το τρίτο λάλημα του πετεινού και τρέχουν να μπουν στα έγκατα της γης, όπου θα παραμείνουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Όχι παίζουμε! Αλίμονο και τρισαλίμονο σ’ όποιον χάσει το δρόμο του γυρισμού. Σκλάβος των ανθρώπων θα παραμείνει μέχρι τον άλλο χρόνο!

ΘΕΟΦΑΝΙΑ, Γιατί φανερώθηκαν τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας, αλλά και Επιφάνια και Φώτα λέμε τη σημερινή γιορτή, της Βάφτισης του Χριστού από τον Ιωάννη στον Ιορδάνη. Πολλά πάμπολλα τα έθιμα που έχουμε γι αυτήν. Από πού ν’ αρχίσει και που να τελειώσει κανείς!

ΕΝΑ έθιμο που καλά κρατά ακόμα στα χωριά μας είναι το ράντισμα με αγιασμό του σπιτιού μας, αλλά και των χωραφιών μας, λέγοντας το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε…». Απαραίτητη προυπόθεση, βέβαια για να το τηρήσουμε είναι να πάμε στην εκκλησία και να πάρουμε αγιασμό. Ξέρω κάποιους που πάνε μόνο τη σημερινή μέρα, στην εκκλησία επί τούτο.

ΣΗΜΕΡΑ, λοιπόν του Μεγάλου Αγιασμού, αύριο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή(χρόνια πολλά στους πάμπολλους Γιάννηδες και στις Ιωάννες, επ΄ευκαιρία, όπως και στους Φώτηδες, στις Φωτεινές, στους Θεοχάρηδες και στις Ουρανίες που γιορτάζουν σήμερα) και τέλος Δωδεκαημέρου! Ακόμα και οι μαθητές και οι δάσκαλοι τα κεφάλια μέσα!

ΟΙ ΡΙΖΕΣ για τους Καλικάντζαρους βρίσκονται στις γιορτές των Ανθεστηρίων και των Διονυσίων των Αρχαίων Ελλήνων, αλλά και στις ρωμαικές γιορτές προς τιμή του θεού ήλιου, Σ’ αυτές τις γιορτές συνήθιζαν να μεταμφιέζονται σε τράγους, αίγες, αγελάδες, γαιδάρους και άλλα ζώα.

ΑΣΠΡΟΣ, όμορφος, φρόνιμος και δίχως ουρά καλικάντζαρος δεν υπάρχει. Μαύροι σαν το κατράμι, κακάσχημοι, μεγάλα πειραχτήρια και με ουρές είναι όλοι τους. Μιλάμε για τους κανονικούς καλικαντζάρους.

ΚΑΙ ΚΑΛΑ …οι κανονικοί καλικάντζαροι φευγουν, θα ξεγνοιάσουμε μέχρι του χρόνου με τους ακανόνιστους που οσονούπω ξανάρχονται τι κάνουμε; Να ρωτήσεις τον επί των καλικαντζάρων υπεύθυνο να σου απαντήσει, είπα στον εαυτό μου, που μου έκανε την ερώτηση. Καθάρισα;

Μια φορά ένας χωρικός έκανε μαύρο στο ξύλο έναν καλικάντζαρο όταν αυτός ήρθε κι απαιτούσε να του δώσει το χοιρινό που μαγείρευε. Την ώρα που που τον τον έδερνε τον ρώτησε ο καλικάντζαρος πως τον λένε. Ο χωρικός που κατάλαβε γιατί τον ρώτησε του απάντησε. «Απατός». Φεύγοντας απ’ το καλ’υβι ο καλικάντζαρος βρήκε τους συντρόφους του και είπε ότι τον έδειρε ο …Απατός και ότι πρέπει να τον τιμωρήσουν. «Απατός και μοναχός σου έπαθες ό,τι έπαθες, τι θέλεις , λοιπόν;» του απάντησαν αυτοί σκασμένοι στα γέλια.

«Δεν είναι τούτη η γιορτή ωσάν την περασμένη\ μόνο η μέρα η φρικτή η δοξολογημένη\ που οι παπάδες πορπατούν με τον σταυρό στο χέρι\ και μπαίνουν μες στα σπίτια μας και λεν τον Ιορδάνη\ Βοήθεια να έχετε τον Μέγα Ιωάννη \ Κάτου στα Γεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφο\ εκεί δενδρόν δεν ύπηρχεν δενδρόν εξεφυτρώθη\ στη μέση κάθετ’ ο χριστός στην άκρα η Παναγία\ και στα περικλωνάρια του αγγέλοι κι αρχαγγέλοι.» Καλαντα Φώτων Κάσου(WWW. Matia . gr)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
(http://retaxta.blogspot.com/)