Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΥΣΚΟΛΟΣ, πολύ δύσκολος, το ’χω ξαναγράψει, ο χειμώνας αυτός για τους Ελληνες. Δυσκολότερος από κάθε άλλη χρονιά, μετά τη Μεταπολίτευση σίγουρα. Εχω ώρες ώρες την αίσθηση ότι ο πολύς κόσμος είναι εγκαταλελειμμένος στο έλεος των ανέμων που φυσούν ολοένα και πιο άγρια, μου είπε προχθές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Για να συμπληρώσει με νόημα: Αν έλειπε η αλληλεγγύη...





ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΚΑΙ καμία! Αύριο, λοιπόν, το τέλος του κόσμου! Προλαβαίνουμε, δεν προλαβαίνουμε, να κάνουμε τη διαθήκη μας. Ποια διαθήκη μας θα μου πείτε. Το τέλος του κόσμου θα πει το τέλος του κόσμου. Θα πει ως εδώ ήταν. Θα πει για να το πούμε αλλιώς 'τέρμα τα δίφραγκα', 'πάπαλα'... Αιωνία ημών η μνήμη!

ΕΙΠΑ ΝΑ μην ασχοληθώ καθόλου με το θέμα, πλην όμως δεν μπόρεσα. Καταστροφολογίας το ανάγνωσμα εδώ, καταστροφολογίας το ανάγνωσμα δίπλα, καταστροφολογίας το ανάγνωσμα παραδίπλα. Ας το γυρίσω στην πλάκα, καληώρα, όπως έκανε ο Νεκτάριος στα 'Ευθύβολα και μη' του, λοιπόν.

ΠΛΑΚΑ πλάκα δεν το παίρνουν, ωστόσο, όλοι στην πλάκα. Αλλοι το παίρνουν στα σοβαρά, όπως στην Κίνα και στη Ρωσία για παράδειγμα κι έχουν αγοράσει με τα τσουβάλια τα σπίρτα, τα κεριά, τις κονσέρβες και ό,τι άλλο μπορεί να τους είναι χρήσιμο την 'ημέρα της κρίσεως' κι άλλοι έχουν πάρει τα βουνά πιστεύοντας ότι θα τους σώσουν οι εξωγήινοι.

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ και η τρέλα του/ κι... ο κερδοσκόπος με την ομπρέλα του. Χρυσές δουλειές έκαναν, λέει, στην Αμερική οι κατασκευαστές καταφυγίων. Κέρδισε απού κέρδισε κι έχασε απού έχασε.

ΑΡΚΕΤΑ, όμως, μέχρις εδώ, τα περί συντέλειας του κόσμου. Η αλήθεια είναι ότι από αύριο χαράματα ξεκινά η μικρότερη μέρα του χρόνου για να ακολουθήσει στη συνέχεια η μεγαλύτερη νύχτα καθώς η ήλιος μπαίνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο.

ΓΙΑ ΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ημισφαίριο της γης ισχύει αυτό, να το διευκρινίσω. Αλλος ήλιος στο νότιο ημισφαίριο; Οχι βέβαια! Αλλη η... συμπεριφορά του ήλιου, όμως. Στο θερινό ηλιοστάσιο εκεί η αφεντιά του! Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, καλόν χειμώνα να ’χουμε... συγκάτοικοι βορειοημισφαιρίτες!

ΔΥΣΚΟΛΟΣ, πολύ δύσκολος, το ’χω ξαναγράψει, ο χειμώνας αυτός για τους Ελληνες. Δυσκολότερος από κάθε άλλη χρονιά, μετά τη Μεταπολίτευση σίγουρα. Εχω τόσες ώρες την αίσθηση ότι ο πολύς κόσμος είναι εγκαταλελειμμένος στο έλεος των ανέμων που φυσούν ολοένα και πιο άγρια, μου είπε προχθές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Για να συμπληρώσει με νόημα: Αν έλειπε η αλληλεγγύη...

ΜΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ μαντινάδα με αφορμή τον νέο νόμο που θεωρεί τα παιδιά τεκμήριο φορολόγησης από τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη: 'Προτού τεκνοποιήσετε καλά να το σκεφτείτε/ κάθε κοπέλι που θα ’ρθει πόσο θα χρεωθείτε'. Σωστό!

ΝΙΚΗ Χαλκιαδάκη, φιλόλογο - ποιήτρια, Τρίκαλα: Λάβετε, φάγετε την αδυναμία μου! Η πρώτη σκέψη που έκανα διαβάζοντας την ποιητική του συλλογή 'Ανάσκελη με πυρετό' (εκδ. 'Μανδραγόρας, Αθήνα 2012). Πίετε πάντες την δύναμή μου. Η δεύτερη σκέψη. Σ’ ευχαριστώ για την κοινωνία, Νίκη. Συν τοις άλλοις με εντυπωσίασε και το ό,τι αν και είσαι τόσο νέα (γενν. το 1980) έχεις κάνει πάρα πολλά πράγματα. Πάνω απ’ όλα μου άρεσε ότι δηλώνεις την κρητική καταγωγή στο βιογραφικό σου.

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ γυναίκα, φιλοξενούμενη στη Σπάρτη, είπε στη Γοργώ, γυναίκα του βασιλιά Λεωνίδα, ότι μόνο οι Σπαρτιάτισσες κυβερνούσαν τους άνδρες τους, εκείνη της απάντησε: 'Γιατί μόνο εμείς γεννάμε άνδρες' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα ποτέ/ έμοιαζε, λένε, αποδημητικός/ η μάνα μου από αριστοκρατική οικογένεια/ δεν ήτο «ηθικόν» να κλωτσάει μπάσταρδα/ μεγάλωσα σε ράμφος πελαργού/ χωρίς παραλήπτη/ κατέληξα σε αναμορφωτήριο πτηνών/ μου έμπηγαν στον κόκκυγα φτερά παγωνιού/ μου μάθαιναν να κλίνω: η γλαύξ, της γλαυκός/ ανεπίδεκτη υιοθεσίας/ ανάξια κλουβιού/ στολίζω σήμερα σύρματα/ ηλεκτροφόρα/ μαδώ τα πούπουλά μου/ γεμίζω μαξιλάρια βεράντας/ ζευγαρώνω με παπαγάλους Σενεγάλης/ γεννάω τηγανητά αυγά/ τη βγάζω με ψίχουλα περαστικών (κουλούρια -  σταφιδόψωμα)/ Μα κάθε μέρα σχεδόν περνώ και από ’κεινον τον παραμυθά/ που επιμένει να πιστεύει ότι θα γίνω κύκνος'.
Το ποίημα 'Πι - Πι το παπί' της Νίκης Χαλκιαδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (20'12.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου