ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΕΙΔΑΜΕ, όμως, να το πούμε κι αυτό, την αλληλεγγύη να λειτουργεί και να λειτουργείται. Είναι στην παράδοσή μας να μοιραζόμαστε ακόμα και τη μισή μπουκιά του ψωμιού που έχουμε με τον διπλανό μας.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΙΑ ΑΥΡΙΟ και μία μεθαύριο! Δύο όλες κι όλες μέρες έμειναν για να πάει στον αγύριστο το 2012, που ήταν και δίσεκτο, τρομάρα του! Μας το παραέβγαλε χοντρό τ’ αλεύρι. Εντάξει, δεν χρεοκόπησε η Ελλάδα, όπως πολλοί και διάφοροι για πολλούς και διάφορους λόγους 'προέβλεπαν', όμως, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερος, όλοι οι Ελληνες, πλην εξαιρέσεων, νιώσαμε την κρίση στο πετσί μας.

ΖΗΣΑΜΕ πολλά τη χρονιά που πέρασε. Είχαμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις και είδαμε την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Είδαμε την ύφεση να βαθαίνει, την ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη, την κοινωνική συνοχή να ρηγματώνεται, τη δυστυχία να κερδίζει συνεχώς έδαφος, τη βία να αναπτύσσεται, τον φασισμό να σηκώνει κεφάλι, τις ουρές των συσσιτίων...

ΕΙΔΑΜΕ, όμως, να το πούμε κι αυτό, την αλληλεγγύη να λειτουργεί και να λειτουργείται. Είναι στην παράδοσή μας να μοιραζόμαστε ακόμα και τη μισή μπουκιά του ψωμιού που έχουμε με τον διπλανό μας. «Στα λαϊκά συσσίτια αγάπη μαγειρεύουν/ και τη σκορπούν απλόχερα σ’ αυτούς που τη γυρεύουν», μας λέει σε μια του μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης.

ΝΑ ΜΗΝ υπάρχουν στο τέλος της νέας χρονιάς που έρχεται συσσίτια. Αυτή είναι η ευχή που κάνει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Να μην υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν να φάνε, εννοεί. Αμποτε!

ΕΝΑ ΘΕΜΑ είναι πώς φτάσαμε σαν χώρα εδώ που φτάσαμε, ποιοι είναι οι φταίχτες της τωρινής κατάστασης δηλαδή, κι ένα άλλο τι κάνουμε από δώ και πέρα. Πολλά ήταν τα 'πεταχτά' που γράφτηκαν τη χρονιά που πέρασε, σχετικά. Ας μην μείνω σ’ αυτά σήμερα, τελευταία, για το 2012, μέρα της στήλης. Εδώ θα είμαστε, Θεού θέλοντος και τη νέα χρονιά, άλλωστε.

ΤΟ... ΚΕΡΑΣΑΚΙ στην τούρτα είναι η λίστα Λαγκάρντ που άναψε φωτιές τις τελευταίες μέρες. Για να δούμε τι θα δούμε. Πάντως ώρες - ώρες μου φαίνεται πως είμαστε για γέλια και για κλάματα. Θα τελειώσουν άραγε τα ψέματα και θα λάμψει η αλήθεια; Θα αποκατασταθεί το κύρος της πολιτικής; Θα πληρώσουν αυτοί που πρέπει να πληρώσουν; Ιδωμεν!

'ΚΑΥΤΟΣ' ο Γενάρης για τον Α.Ο. Πλατανιάς όπως επεσήμανε και ο δικός μας (και ειδικός) Μάκης Καρτσωνάκης στη στήλη του χθες. Ούτε λίγο ούτε πολύ καλείται να δώσει 6 παιχνίδια για το πρωτάθλημα και το κύπελλο, σε 21 μέρες. Κάθε τρεις μέρες περίπου κι ένα παιχνίδι δηλαδή. Μαζί του και στα δύσκολα!

'ΝΑ ’ΝΑΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα/ χαρά σ’ εκείνον τον ζευγά που ’χει πολλά σπαρμένα!'. Ας γράψω και μια παροιμία για να κλείσω... την τρύπα σκέφτηκα και αμ έπος αμ έργον. Αρωμα μιας άλλης εποχής!

«ΤΟΤΕ ΠΟΥ η Αγία Οικογένεια κυνηγημένη από τον Ηρώδη, πήρε τον δρόμο για την Αίγυπτο, βρέθηκε μπροστά σε μια πηγή. Σταμάτησαν λίγο να ξεκουραστούν και η Παναγία Μητέρα έπλυνε με το νερό της πηγής το Θείο Βρέφος. Από τότε το νερό εκείνης της πηγής πήρε τη χάρη και την ευλογία του Ιησού Χριστού κι έγινε ιαματικό. Αφού ξεκουράστηκαν λιγάκι συνέχισαν τον δρόμο τους. Περνώντας από την Ερμούπολη της Θηβαΐδας ένα δένδρο έσκυψε και προσκύνησε τον νεογέννητο Χριστό. Το δέντρο πήρε τη χάρη και την ευλογία του Κυρίου και από τότε τα φύλλα του (αλλά και κομμάτια από τα κλαδιά του) θεραπεύουν τους αρρώστους». Από το βιβλίο του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη: 'Από τη Γέννα του Χριστού ως την Ανάστασή Του'.

«Ενα μαγνητόφωνο φτηνό/ όλη κι όλη/ η κινητή κι ακίνητη περιουσία του./ Μ’ αυτό εξασφάλιζε τον επιούσιο/ ο Ντίνο Κόστα./ Τον γνώρισα κάποια παραμονή Πρωτοχρονιάς,/ όταν ήρθε και μου είπε,/ με το μαγνητόφωνό του,/ τα κάλαντα των Χριστουγέννων./ Για τρία χρόνια το ίδιο σκηνικό./ Κρίμα, που δεν ήρθε τέταρτη φορά./ Είχαμε γίνει κατά κάποιον τρόπο, φίλοι./ Αν γίνονται,/ οι φίλοι κατά κάποιον τρόπο».
Το ποίημα 'Φίλοι κατά κάποιον τρόπο' του γράφοντος από την προς έκδοση ποιητική συλλογή 'Οταν γίνεις ποίημα'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com).

Χανιώτικα νέα (29.12.2012)