Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ



.'Εχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα. Αγοράζουμε πολλά, αλλά απολαμβάνουμε λίγα. Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια, αλλά μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο.



Φάρος πολιτισμού η αλληλεγγύη...

Θα πάω και σ’ αυτήν, θα πάω και στην άλλη, θα πάω και στην παράλλη, αν ήταν δυνατόν θα πήγαινα σε όλες! Τα πού μου είπε αρχές του Ιούλη μια καλή φίλη συνταξιούχος δασκάλα αναφερόμενη στις διάφορες εκδηλώσεις που εντάχθηκαν στο 'Πολιτιστικό Καλοκαίρι - Χανιά 2012'. Είχε μόλις διαβάσει το σχετικό ιδιαίτερα καλαίσθητο και πολύ κατατοπιστικό, πολυσέλιδο έντυπο που κυκλοφορήθηκε απ’ τον Δήμο Χανίων, την Κοινωφελή Επιχείρηση Πολιτισμού - Περιβάλλοντος και το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου κι ένιωσε την ανάγκη να εκφράσει τον ενθουσιασμό της. Οντως ο Δήμος μας, όπως υπογραμμίζει ο δήμαρχος Μανώλης Σκουλάκης, στο προλογικό του σημείωμα, 'έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια το συνεχές και έντονο ενδιαφέρον του για μια ολοκληρωμένη και συνεχή πολιτιστική προσφορά, που προάγει όχι απλά το πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου μας, αλλά και την ενεργό συμμετοχή όλων των δημοτών και επισκεπτών μας, σε αυτό που ονομάζουμε Πολιτιστική Δημιουργία'. Το υπογράφω με πολλή χαρά κι εγώ αυτό. Οπως και αυτό που μεταξύ των άλλων αναφέρει ο αντιδήμαρχος Πολιτισμού Δημήτρης Λειψάκης που λέει ότι 'κριτήριό μας (είναι) η ποιότητα και ικανοποίηση των προτιμήσεων και των πιο απαιτητικών θεατών και βασικός στόχος μας να αναδείξουμε την έμπνευση, το ταλέντο, την εμπειρία και το πάθος της δημιουργίας, με έμφαση στους ντόπιους καλλιτέχνες'. Η κατανάλωση πολιτισμού είναι ένα ζήτημα! Η παραγωγή πολιτισμού είναι ένα στοίχημα! Προ πάντων όταν τα έσοδα απ’ την παρουσίαση αυτής της παραγωγής διατίθενται σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη. Οπως συμβαίνει στην περίπτωση της εκδήλωσης για την ενίσχυση του κεντρικού συσσιτίου της Ιεράς Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου (30 Ιουλίου), στην περίπτωση της παρουσίασης του 'Δον Καμίλο' από το Πανελλήνιο Μεταναστευτικό Θέατρο (11 Αυγούστου) τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στα προγράμματα 'Βοήθεια στο σπίτι' και στο συσσίτιο της ενορίας Αγίων Κων/νου και Ελένης Ν. Χώρας και στην περίπτωση της εκδήλωσης για τη Ραφαέλα Κυρικλάκη (30 Αυγούστου), το γνωστό κοριτσάκι, που έμεινε ανάπηρο, παίζοντας σε τραμπολίνο... Ο φάρος του πολιτισμού μπορεί να είναι και φάρος αλληλεγγύης!

Η αγάπη κινεί τα πάντα

Η αγάπη κινεί τα πάντα! Ο λογότυπος των μπλουζακιών που θα φορούν όσοι επιθυμούν να τρέξουν στον 'αγώνα δρόμου, αγώνα στήριξης - αγάπης' προς τη μικρή Ραφαέλα Κυρικλάκη, τον οποίο διοργανώνει ο πάντα ευαίσθητος σε θέματα αλληλεγγύης Σύλλογος Δρομέων Υγείας Χανίων, σε συνεργασία με την Ομάδα Στήριξης και Εθελοντών και τον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Χανίων, την Κυριακή 29 Ιουλίου, στις 6.30 μ.μ., στους Αγίους Αποστόλους. 'Θα γίνουμε όλοι μια σκάλα, ώστε ανεβαίνοντας να φτάσει η Ραφαέλα μας ψηλά, εκεί που είναι η θέση της ή θ’ αφήσουμε ένα παιδί αβοήθητο επειδή η οικογένεια αδυνατεί;'. Το βασικό ερώτημα της επιστολής που έγραψε η διευθύντρια του 14ου Δημ. Σχ. Χανίων, Παυλίνα Δούμου (δημοσιεύθηκε και στη στήλη στις 25 Ιουνίου τ.ε.), εκπροσωπώντας τη σχολική κοινότητα, για να γίνει γνωστή στη Χανιώτικη Κοινωνία η περίπτωση της μικρής Ραφαέλας, που έμεινε ανάπηρη παίζοντας σε τραμπολίνο και απαιτείτο η μετακίνησή της στην Ελβετία, σε εξειδικευμένο κέντρο αποκατάστασης και θεραπείας. Η αγάπη κινεί τα πάντα! Αυτή ήταν εκείνη που διοργάνωσε ένα ιδιαίτερα πετυχεμένο τηλεμαραθώνιο (απ’ τη 'Νέα Τηλεόραση'), αλλά και άλλες εκδηλώσεις αλληλεγγύης και βέβαια αυτή που επιμένει. Τα έξοδα για τη θεραπεία της Ραφαέλας μπορεί να είναι πολλά, η αγάπη όμως, όλα μπορεί να τα καλύψει. Ο αγώνας δρόμου συνεχίζεται...

Τα παράδοξα των ημερών

'Αυτό το μήνυμα έφτασε ήδη και σε σας. Μπορείτε να το διαβάσετε και στη συνέχεια να το διαγράψετε. Μπορείτε όμως και να μην το ξεχάσετε και να προβληματιστείτε πολύ πάνω σ’ αυτό'. Ο επίλογος ενός μηνύματος που μου έστειλε μέσω Διαδικτύου μια φίλη απ’ τα παλιά. Σερφάροντας στο Διαδίκτυο, το βρήκα να κυκλοφορεί είτε αυτούσιο είτε σε διάφορες παραλλαγές ευρύτατα. Σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί μ’ αυτούς που έτυχε να μην το ’χουν συναντήσει. Το έγραψε, λέει, ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου της Κολούμπια. Διαβάστε το: 'Εχουμε πλατύτερους δρόμους, αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα. Αγοράζουμε πολλά, αλλά απολαμβάνουμε λίγα. Εχουμε μεγαλύτερα σπίτια, αλλά μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Εχουμε περισσότερα πτυχία, αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. Περισσότερες γνώσεις, μα λιγότερη κρίση. Εχουμε πολλούς ειδήμονες, αλλά περισσότερα προβλήματα. Πολλαπλασιάζουμε τα υπάρχοντά μας, αλλά μειώνουμε τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια και μισούμε συχνά. Μάθαμε πως να εξασφαλίζουμε τα προς το ζην, αλλά δεν μάθαμε να ζούμε. Προσθέσαμε χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας. Φτάσαμε στο φεγγάρι, αλλά όχι στον γείτονα μας. Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε τον δικό μας πλανήτη. Διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι τις προκαταλήψεις μας. Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα, αλλά και χειρότερη διατροφή. Χτίζουμε πολυτελή σπίτια, αλλά διαλύουμε την οικογένεια. Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη, η αποθήκη της όμως είναι έρημη και άδεια'...

Χανιώτικα νέα (23.07.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου