Στην εποχή των τσιτάτων
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Σε μια εποχή που μεγάλη πέραση έχουν τα 'τσιτάτα' -όπως έχουν χαρακτηρισθεί- τα οποία στόχο έχουν να δημιουργήσουν εντύπωση και παραμένουν σε αυτή δίχως αυτός που θα τα ακούσει ή θα τα διαβάσει, να μπει σε διαδικασία να τα ψάξει λίγο παραπάνω (πού χρόνος για ψάξιμο;) υπάρχουν πολλοί που πεισματικά αρνούνται να μπουν στη διαδικασία ή στον πειρασμό να ακολουθήσουν τη συγκεκριμένη μέθοδο επικοινωνίας! Γιατί πλέον στην εποχή του... 'γρήγορου' και κυρίως στη 'μετά εποχή των πρώτων γρήγορων...', η οποία έχει ήδη γαλουχήσει αρκετούς νέους ή μικρότερης ηλικίας, η συγκεκριμένη μέθοδος επικοινωνίας είναι η πλέον διαδεδομένη και οι πιστοί συνειδητά ή ασυνείδητα οπαδοί της, έχουν πειστεί για τη μοναδικότητά της και την έχουν υιοθετήσει ακόμη και στον τρόπο που ζουν τη ζωή τους!
Παρακολουθούσα πρόσφατα μια στιχομυθία μεταξύ νεαρών παιδιών τα οποία 'έκλειναν' τις φράσεις τους - σκέψεις τους εντός αυτών των ορίων που τους έχουν 'επιβάλει' αυτά τα... δήθεν έξυπνα 'ευφυολογήματα' που ενίοτε απαντούνται και ως 'συνθήματα' κάτω από τα οποία συντάσσονται... πλήθη και πλήθη... ωσάν τα πρόβατα!
Για να δημιουργηθούν στρατοί που αντιμάχονται ο ένας τον άλλον δίχως καν την υπόνοια να ψάξουν να βρουν περαιτέρω εξηγήσεις για τις 'ουσιαστικές' διαφορές τους!
Και το... κακό συνεχίζεται ειδικά στις ημέρες μας που μοιάζουν να βγάζουν σε αδιέξοδο αλλά ίσως και να μην είναι έτσι!
Μια από τις πολλές διεξόδους που υπάρχουν είναι και όλοι αυτοί -και είναι πολλοί- που όπως αναφέρθηκε και παραπάνω πεισματικά αρνούνται να μπουν στη διαδικασία ή στον πειρασμό να ακολουθήσουν τη μέθοδο επικοινωνίας των 'τσιτάτων'!
Είναι οι άνθρωποι που δέχονται τον διάλογο, που ακούν και απαντούν δημιουργώντας ερεθίσματα στους συνομιλητές να ψάξουν και να ψαχτούν, για να καταλήξουν σε ένα δικό τους συμπέρασμα για τα όσα συμβαίνουν...
Χανιώτικα νέα (04.07.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου