Εργο του κάθε ανθρώπου η ανακάλυψη του πιο παλιού υπερατομικού σωματιδίου, που είναι το σωματίδιο της ανθρωπιάς. Μετά την ανακάλυψη του νέου υποατομικού σωματιδίου του θεού, από τους επιστήμονες
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΙ… ΠΑΡΙΖΙΑΝΙΚΑ θα 'ναι κάποια, ίσως τα περισσότερα, σημερινά 'πεταχτά'. Στο Παρίσι… βόσκει ακόμα το μυαλό μου. Καλό χειμαδιό η πόλη των φώτων…
ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ, είναι λέει, τα εκθέματα στο Λούβρο. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι κάποιος θέλει να τα δει όλα και αφιερώνει ένα λεπτό της ώρας για το καθένα. Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί 30.000 λεπτά, δηλαδή 500 ώρες που είναι 20 24ωρα ή 60 οχτάωρα! Αρα, λοιπόν, κι επομένως. Ούτε λίγο ούτε πολύ για να δεις το Λούβρο αφιερώνοντας ένα μόνο λεπτό της ώρας, για κάθε έκθεμα, χρειάζεσαι, αν πηγαίνεις κάθε μέρα επί ένα οκτάωρο και αν υπολογίσουμε ότι το Μουσείο είναι κλειστό κάθε Τρίτη, τρεις περίπου μήνες.
ΧΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΟΥΡΕΣ. Χαζεύοντας τις ουρές στο Παρίσι… Χαζεύοντας την ουρά που σχηματίζει ο κόσμος στον πύργο του Αϊφελ, που θέλει να τον δει… Χαζεύοντας την ουρά στο Λούβρο… Χαζεύοντας την ουρά στις Βερσαλίες… Χαζεύοντας την ουρά στην Αψίδα του Θριάμβου… Χόμπι κι αυτό!
ΝΑ ΠΟΥ ΚΙ ΕΔΩ ΣΠΟΥΝΕ οι σωλήνες και δεν τις φτιάχνουν, σκέφτηκα, όταν είδα να κάνουν αυλάκι τα νερά στην άκρη ενός δρόμου, στη Μονμάρτη, δίπλα στο ξενοδοχείο που μέναμε. Διάβασε τη σκέψη μου ο φίλος μου ο Παναγιώτης ο Αλεβαντής. Εχουν κάνει ένα σύστημα οι Γάλλοι, να παίρνουν τα νερά απ' τον Σηκουάνα για να καθαρίζουν τους δρόμους, μου είπε. Καράφλιασα!
ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΑΔΙΟ το Παρίσι, το είπαμε. Είναι όμως και άλλα θέματα που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μια θέση στον ήλιο των 'πεταχτών'. Μέχρις ενός σημείου, τα παριζιάνικα.
ΚΑΜΑΡΩΤΗ, ΚΑΜΑΡΩΤΗ έφτασε με δυο μηνών καθυστέρηση, λόγω των εκλογών της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου η τρόικα. Καλώς τηνε την πέρδικα/ που περπατεί λεβέντικα; Σιγά την πέρδικα. Διάνος που κάνει 'γλου - γλου - γλου' για να φοβηθούμε είναι. Σε τα μας τώρα, σε τα μας…
ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ του CERN η ανακάλυψη ενός νέου υποατομικού σωματιδίου που θεωρείται το σωματίδιο του Θεού. Εργο του κάθε ανθρώπου η ανακάλυψη του πιο παλιού υπερατομικού σωματιδίου, που είναι το σωματίδιο της ανθρωπιάς.
Ο ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ ΑΝΕΒΗΚΕ, η Κρήτη καμαρώνει/ τώρα στης πρώτης Εθνικής θα παίζει το σαλόνι. Στον τοπικό αθλητικό παλμό της επικαιρότητας η δεύτερη μαντινάδα που μου έστειλε, μέσω Διαδικτύου, η Νεκταρία Θεοδωρουλάκη. Ετσι, όπως τα γράφεις, είναι Νεκταρία!
ΜΑΡΙΑ ΟΡΦΑΝΟΥΔΑΚΗ, ζωγράφο, Αρχαία Απτέρα! Οι χρυσαετοί 'απλώνουν πήχες τα φτερά και πιθαμές τα νύχια', Μαρία και κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να τους ξεπουπουλιάσει. Αυτό, σαν απάντηση σε μήνυμα που μου έστειλες, για να συνοδεύσεις το 'από καρδιάς' ευχαριστώ σου για τη σύντομη εύφημη μνεία που σου αφιέρωσα τη Δευτέρα. Η Ειρήνη, δεν μπορεί, παρά να νικήσει στο τέλος τον πόλεμο!
Ο ΑΛΕΝ ΣΑΡΤΙΕ, που εθεωρείτο 'ο πατέρας της γαλλικής ευφράδειας' αποκοιμήθηκε κάποιο βράδυ σ' έναν απ' τους πάγκους του παλατιού του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΑ’. Τον είδε η σύζυγος του βασιλιά, η Μαργαρίτα της Σκωτίας και τον φίλησε στο στόμα, χωρίς να τον ξυπνήσει. Οταν ένας απ' τους συνοδούς της έδειξε την απορία του, πώς η βασίλισσα φίλησε έναν τόσο άσχημο άνδρα, του απάντησε: 'Εγώ δεν φίλησα έναν άσχημο άνδρα, αλλά ένα ωραίο στόμα απ' το οποίο βγαίνουν όμορφα λόγια και σοφές κουβέντες'.
«Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς/ Μείνε κει/ Κι εμείς θα μείνουμε στη γη/ Που 'ναι φορές - φορές τόσο όμορφη/ Με τα Μυστήρια της Νέας Υόρκης της/ Και με τα Μυστήρια των Παρισίων της/ Αντάξια με τα Μυστήρια της Τριάδας/ Με το μικρό κανάλι της στην Ουρκ/ Με το μεγάλο σινικό της τείχος/ Τον ποταμό της στο Μορλέ/ Με τις μέντες του Καμπρέ/ Με τον Ειρηνικό της Ωκεανό/ Και τις δυο στέρνες του Κεραμεικού/ Με τα παιδάκια τα καλά και με τα κωλοπαίδια».
Από το ποίημα 'Πάτερ ημών' του Ζακ Πρεβέρ.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου